Διαβάστε και το: «ΒΙΟΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ: ΠΕΝΤΕ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΕΒΡΑΙΟΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ,ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ ΤΗΣ CIA, ΜΕ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΟ ΜΕΛΛΟΝ. Η ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΦΡΟΝΤΙΖΕΙ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΤΗΣ».
Ο Εβραίος κομμουνιστής, αναρχικός, πράσινος και βιαστής, κατά δήλωσή του μικρών αγοριών και κοριτσιών, Δανιήλ Κοέν Μπεν Ντιτ, γεννήθηκε το 1945 στο Μοντωμπάν στη νότια Γαλλία από πατέρα Γερμανοεβραίο και μητέρα Γαλλίδα. Θα επιλέξει σε ηλικία 18 ετών την γερμανική υπηκοότητα για να αποφύγει την στρατιωτική θητεία.
Μέλος της Αναρχικής Ομοσπονδίας. Από τους πρωταγωνιστές των γεγονότων του Μάη 1968 θα εκδιωχθεί από το γαλλικό έδαφος και θα του απαγορευτεί η είσοδος μέχρι το 1978.
Το 1984 θα ενταχθεί στους γερμανούς πράσινους. Το 1989 θα εκλεγεί αντιδήμαρχος Φρανκφούρτης και το 1994 ευρωβουλευτής. Το 1999 θα ηγηθεί της ευρωλίστας των γάλλων πράσινων αλλά το 2004 θα επανεκλεγεί στη Γερμανία.
Από το 2002 είναι συν-πρόεδρος, μαζί με την Μόνικα Φρασόνι, της κοινοβουλευτικής ομάδας Πρασίνων στο Ευρωκοινοβούλιο.
ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ ΒΡΑΒΕΥΕΙ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΠΑΙΔΟΦΙΛΟΥΣ
Τον Φεβρουάριο του 2012 αναγορεύθηκε σε επίτιμο διδάκτορα του πανεπιστημίου Αθηνών...
Ο Κον-Μπεντίτ έχει κάνει μια σειρά από προκλητικές δηλώσεις σχετικά με το «σεξ με τα παιδιά» στη δεκαετία του 1970 και στις αρχές της δεκαετίας του 1980, κυρίως το 1975 στο βιβλίο του The Great Bazaar (Der grosse Basar), όπου περιγράφει ερωτικές συναντήσεις με παιδιά πέντε ετών την εποχή που ήταν δάσκαλος σε ένα αντι-αυταρχικό νηπιαγωγείο:
«Το φλερτ μου με όλα τα παιδιά απέκτησε σύντομα μια ερωτική τροπή. Μπορούσα κανονικά να νιώσω, πώς τα μικρά κοριτσάκια από την ηλικία των πέντε ετών είχαν ήδη μάθει να μου την πέφτουν...».
«Μου συνέβη αρκετές φορές, κάποια παιδιά να μου ανοίγουν το φερμουάρ και να αρχίζουν να με χαϊδεύουν. Ανάλογα με την περίπτωση αντιδρούσα και διαφορετικά, αλλά η επιθυμία τους με προβλημάτιζε. Τα ρωτούσα: ‘Γιατί δεν παίζετε μεταξύ σας, γιατί διαλέγετε εμένα και όχι κάποια άλλα παιδιά; Όμως, όταν επέμεναν, τα χάιδευα κι εγώ. Κατηγορήθηκα ότι είμαι ένας διεστραμμένος, και υπήρχαν γράμματα στο Δημοτικό Συμβούλιο, που ρωτούσαν αν πληρωνόμουν από το δημόσιο. Ευτυχώς είχα συνάψει συμβόλαιο απευθείας με το διοικητικό συμβούλιο των γονέων, αλλιώς θα είχα απολυθεί ...»
Έχει κατηγορηθεί ότι υποστηρίζει την παιδοφιλία τουλάχιστον από το 2001. Η διαμάχη αυτή ξαναήρθε στην επιφάνεια το 2013 όταν ο Κον-Μπεντίτ θα λάμβανε το βραβείο Theodor Heuss. Υπήρξε μια διαδήλωση από ακτιβιστές κατά της παιδοφιλίας. Ο πρόεδρος του Ομοσπονδιακού Συνταγματικού Δικαστηρίου της Γερμανίας αναφέρει ότι το παραπάνω βιβλίο ήταν ο λόγος για την άρνησή του να του δώσει το βραβείο. Η υπόθεση προκάλεσε ευρύτερη έρευνα για τον ακτιβισμό υπέρ της παιδοφιλίας που επικρατούσε στο γερμανικό πράσινο κόμμα κατά τη δεκαετία του 1980.
Ο Κοέν-Μπεντίτ σε ένα γαλλικό τηλεοπτικό πρόγραμμα το 1982, περιέγραψε πως γδύθηκε ερωτικά από ένα πεντάχρονο παιδί. Είπε ότι το «βρίσκει θαυμάσιο όταν ένα πεντάχρονο κορίτσι αρχίζει να γδύνεται και ότι είναι ένα «τρελά ερωτικό παιχνίδι».
«Εγώ», ανέφερε επί του θέματος ο
Cohn-Bendit, «θα ήθελα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να χρηματοδοτεί κάθε χρόνο την
φοίτηση στο εξωτερικό ενός εκατομμυρίου Ευρωπαίων φοιτητών που, στατιστικά, θα
σύναπταν ερωτικές σχέσεις. Τι εθνικότητα θα είχε ο γιός μιας Ολλανδής
γεννημένης στο Άμστερνταμ από γονείς Τούρκους και ένα Γάλλος γεννημένος
στο Παρίσι από Μαροκινούς γονείς;
Ευρωπαϊκή».
Βραβεύθηκε από το
πανεπιστήμιο Αθηνών γιατί βίαζε αγοράκια
και κοριτσάκια των γκοΐμ, πέντε χρονών. Μπράβο
στους έκφυλους μασόνους
καθηγητές μας. Βράβευσαν
τον κατάλληλο άνθρωπο.
Ο Εβραίος κομμουνιστής, αναρχικός, πράσινος και βιαστής, κατά δήλωσή του μικρών αγοριών και κοριτσιών, Δανιήλ Κοέν Μπεν Ντιτ, γεννήθηκε το 1945 στο Μοντωμπάν στη νότια Γαλλία από πατέρα Γερμανοεβραίο και μητέρα Γαλλίδα. Θα επιλέξει σε ηλικία 18 ετών την γερμανική υπηκοότητα για να αποφύγει την στρατιωτική θητεία.
Μέλος της Αναρχικής Ομοσπονδίας. Από τους πρωταγωνιστές των γεγονότων του Μάη 1968 θα εκδιωχθεί από το γαλλικό έδαφος και θα του απαγορευτεί η είσοδος μέχρι το 1978.
Το 1984 θα ενταχθεί στους γερμανούς πράσινους. Το 1989 θα εκλεγεί αντιδήμαρχος Φρανκφούρτης και το 1994 ευρωβουλευτής. Το 1999 θα ηγηθεί της ευρωλίστας των γάλλων πράσινων αλλά το 2004 θα επανεκλεγεί στη Γερμανία.
Από το 2002 είναι συν-πρόεδρος, μαζί με την Μόνικα Φρασόνι, της κοινοβουλευτικής ομάδας Πρασίνων στο Ευρωκοινοβούλιο.
ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ ΒΡΑΒΕΥΕΙ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΠΑΙΔΟΦΙΛΟΥΣ
Τον Φεβρουάριο του 2012 αναγορεύθηκε σε επίτιμο διδάκτορα του πανεπιστημίου Αθηνών...
Ο Κον-Μπεντίτ έχει κάνει μια σειρά από προκλητικές δηλώσεις σχετικά με το «σεξ με τα παιδιά» στη δεκαετία του 1970 και στις αρχές της δεκαετίας του 1980, κυρίως το 1975 στο βιβλίο του The Great Bazaar (Der grosse Basar), όπου περιγράφει ερωτικές συναντήσεις με παιδιά πέντε ετών την εποχή που ήταν δάσκαλος σε ένα αντι-αυταρχικό νηπιαγωγείο:
«Το φλερτ μου με όλα τα παιδιά απέκτησε σύντομα μια ερωτική τροπή. Μπορούσα κανονικά να νιώσω, πώς τα μικρά κοριτσάκια από την ηλικία των πέντε ετών είχαν ήδη μάθει να μου την πέφτουν...».
«Μου συνέβη αρκετές φορές, κάποια παιδιά να μου ανοίγουν το φερμουάρ και να αρχίζουν να με χαϊδεύουν. Ανάλογα με την περίπτωση αντιδρούσα και διαφορετικά, αλλά η επιθυμία τους με προβλημάτιζε. Τα ρωτούσα: ‘Γιατί δεν παίζετε μεταξύ σας, γιατί διαλέγετε εμένα και όχι κάποια άλλα παιδιά; Όμως, όταν επέμεναν, τα χάιδευα κι εγώ. Κατηγορήθηκα ότι είμαι ένας διεστραμμένος, και υπήρχαν γράμματα στο Δημοτικό Συμβούλιο, που ρωτούσαν αν πληρωνόμουν από το δημόσιο. Ευτυχώς είχα συνάψει συμβόλαιο απευθείας με το διοικητικό συμβούλιο των γονέων, αλλιώς θα είχα απολυθεί ...»
Έχει κατηγορηθεί ότι υποστηρίζει την παιδοφιλία τουλάχιστον από το 2001. Η διαμάχη αυτή ξαναήρθε στην επιφάνεια το 2013 όταν ο Κον-Μπεντίτ θα λάμβανε το βραβείο Theodor Heuss. Υπήρξε μια διαδήλωση από ακτιβιστές κατά της παιδοφιλίας. Ο πρόεδρος του Ομοσπονδιακού Συνταγματικού Δικαστηρίου της Γερμανίας αναφέρει ότι το παραπάνω βιβλίο ήταν ο λόγος για την άρνησή του να του δώσει το βραβείο. Η υπόθεση προκάλεσε ευρύτερη έρευνα για τον ακτιβισμό υπέρ της παιδοφιλίας που επικρατούσε στο γερμανικό πράσινο κόμμα κατά τη δεκαετία του 1980.
Ο Κοέν-Μπεντίτ σε ένα γαλλικό τηλεοπτικό πρόγραμμα το 1982, περιέγραψε πως γδύθηκε ερωτικά από ένα πεντάχρονο παιδί. Είπε ότι το «βρίσκει θαυμάσιο όταν ένα πεντάχρονο κορίτσι αρχίζει να γδύνεται και ότι είναι ένα «τρελά ερωτικό παιχνίδι».
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ ΤΟΥ:
ΔΕΝ ΔΟΥΛΕΨΕ ΠΟΤΕ
ΤΟΥ.
ΔΙΑΣΗΜΗ
ΦΡΑΣΗ ΤΟΥ: «ΤΑ
ΣΚΟΠΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ».
ΑΡΘΡΟ ΣΤΟΝ
ΘΕΟΔΟΤΟ
Κυριακή, 22 Ιανουαρίου 2017
Άρθρο του Paolo Borgognone
Μετάφραση: Ιωάννης Αυξεντίου
Η γενιά του Εράσμους είναι ένα σχέδιο
κοινωνικής μηχανικής και το αντικείμενο της κοινωνικής μαζικής παραγωγής του
σύγχρονου καπιταλισμού
(με άλλα λόγια, η γενιά του Εράσμους είναι το προϊόν της κοινωνίας στην οποία
ζούμε).
Αυτή η άποψή μας επιβεβαιώνεται από τα όσα είπαν γι΄αυτό το θέμα κάποιοι 'διδάσκαλοι' του σύγχρονου [κοινωνικού] φιλελευθερισμού, όπως ο Daniel Cohn-Bendit και ο Umberto Eco. Πράγματι, ήταν αυτοί που θεωρητικολόγησαν την υποχρεωτική καθιέρωση της κοινωνίας Εράσμους, με στόχο την διάλυση κάθε συλλογικής ταυτότητας των ευρωπαϊκών λαών (εθνική ταυτότητα, θρησκευτική, ταξική, ακόμη και αυτής του φύλου) μέσα στο σκοπίμως συγχητικό, μετα-εθνικό και μετα-ιδεολογικό μάγμα της 'Κοσμοπόλεως'. «Εγώ», ανέφερε επί του θέματος ο Cohn-Bendit, «θα ήθελα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να χρηματοδοτεί κάθε χρόνο την φοίτηση στο εξωτερικό ενός εκατομμυρίου Ευρωπαίων φοιτητών που, στατιστικά, θα σύναπταν ερωτικές σχέσεις. Τι εθνικότητα θα είχε ο γιός μιας Ολλανδής γεννημένης στο Άμστερνταμ από γονείς Τούρκους και ένα Γάλλος γεννημένος στο Παρίσι από Μαροκινούς γονείς; Ευρωπαϊκή».
Υπό αυτή την έννοια, η ιδέα της ευρωπαϊκής ταυτότητας που περιγράφεται από τον Cohn-Bendit δεν έχει καμία σύνδεση με την αυθεντική, χιλιετή και πλουραλιστική ευρωπαϊκή παράδοση των λαών και των εθνών αλλά υλοποιεί, εντος της παγκόσμιας αγοράς, την πλήρη άρνηση της. Ο Daniel Cohn-Bendit επανεφευρίσκει την ευγενή σημασία της ευρωπαϊκής ταυτότητας αποδίδοντας της μετα-ταυτοτικά χαρακτηριστικά. Βασισμένος στην υποκουλτούρα του ‘68, αναπροσαρμοσμένη βέβαια σε μεταμοντέρνα έκδοση, αρνείται και απονομιμοποιεί τις κατηγορίες του έθνους, της οικογένειας και της θρησκείας.
Σε μία κοινωνία των αγορών, νεανίζουσα και μετα-ταυτοτική, η κουλτούρα της χωρίς σύνορα διασκέδασης (Erasmus Culture), στην πραγματικότητα χρησιμεύει ως εφαλτήριο για την δημιουργία των απαθών και υποδεέστερων μαζών, όπως δηλαδή θέλει τους νέους Ευρωπαίους του 21ου αιώνα η φιλελεύθερη και αριστερή διανόηση. Στην Ευρωπαϊκή Ἐνωση που έχουν στο μυαλό τους οι ελίτ των Βρυξελών, οι παραδοσιακές ταυτότητες των λαών και των εθνών θα πρέπει να γίνουν απλά τουριστικά αξιοθέατα, που θα αποσκοπούν στην ικανοποίηση των εξωτικών περιπλανήσεων της νέας μεσαίας παγκόσμιας τάξης σε αναζήτηση μαγειρικών και σεξουαλικών συγχρωτισμών με κόσμους που γίνονται αντιληπτοί απλοϊκά ως 'άλλοι'.
Αυτή η άποψή μας επιβεβαιώνεται από τα όσα είπαν γι΄αυτό το θέμα κάποιοι 'διδάσκαλοι' του σύγχρονου [κοινωνικού] φιλελευθερισμού, όπως ο Daniel Cohn-Bendit και ο Umberto Eco. Πράγματι, ήταν αυτοί που θεωρητικολόγησαν την υποχρεωτική καθιέρωση της κοινωνίας Εράσμους, με στόχο την διάλυση κάθε συλλογικής ταυτότητας των ευρωπαϊκών λαών (εθνική ταυτότητα, θρησκευτική, ταξική, ακόμη και αυτής του φύλου) μέσα στο σκοπίμως συγχητικό, μετα-εθνικό και μετα-ιδεολογικό μάγμα της 'Κοσμοπόλεως'. «Εγώ», ανέφερε επί του θέματος ο Cohn-Bendit, «θα ήθελα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να χρηματοδοτεί κάθε χρόνο την φοίτηση στο εξωτερικό ενός εκατομμυρίου Ευρωπαίων φοιτητών που, στατιστικά, θα σύναπταν ερωτικές σχέσεις. Τι εθνικότητα θα είχε ο γιός μιας Ολλανδής γεννημένης στο Άμστερνταμ από γονείς Τούρκους και ένα Γάλλος γεννημένος στο Παρίσι από Μαροκινούς γονείς; Ευρωπαϊκή».
Υπό αυτή την έννοια, η ιδέα της ευρωπαϊκής ταυτότητας που περιγράφεται από τον Cohn-Bendit δεν έχει καμία σύνδεση με την αυθεντική, χιλιετή και πλουραλιστική ευρωπαϊκή παράδοση των λαών και των εθνών αλλά υλοποιεί, εντος της παγκόσμιας αγοράς, την πλήρη άρνηση της. Ο Daniel Cohn-Bendit επανεφευρίσκει την ευγενή σημασία της ευρωπαϊκής ταυτότητας αποδίδοντας της μετα-ταυτοτικά χαρακτηριστικά. Βασισμένος στην υποκουλτούρα του ‘68, αναπροσαρμοσμένη βέβαια σε μεταμοντέρνα έκδοση, αρνείται και απονομιμοποιεί τις κατηγορίες του έθνους, της οικογένειας και της θρησκείας.
Σε μία κοινωνία των αγορών, νεανίζουσα και μετα-ταυτοτική, η κουλτούρα της χωρίς σύνορα διασκέδασης (Erasmus Culture), στην πραγματικότητα χρησιμεύει ως εφαλτήριο για την δημιουργία των απαθών και υποδεέστερων μαζών, όπως δηλαδή θέλει τους νέους Ευρωπαίους του 21ου αιώνα η φιλελεύθερη και αριστερή διανόηση. Στην Ευρωπαϊκή Ἐνωση που έχουν στο μυαλό τους οι ελίτ των Βρυξελών, οι παραδοσιακές ταυτότητες των λαών και των εθνών θα πρέπει να γίνουν απλά τουριστικά αξιοθέατα, που θα αποσκοπούν στην ικανοποίηση των εξωτικών περιπλανήσεων της νέας μεσαίας παγκόσμιας τάξης σε αναζήτηση μαγειρικών και σεξουαλικών συγχρωτισμών με κόσμους που γίνονται αντιληπτοί απλοϊκά ως 'άλλοι'.
Η πλήρης
απελευθέρωση των αστικών ηθών, διευκολυμένη από την μείωση του κόστους της
πληροφόρησης και της επέλασης της υποκουλτούρας της πλανητικής κινητικότητας,
ήταν, εξ ορισμού, το αντικείμενο αναφοράς των ιδεολόγων της 'διαρκούς κοινωνίας
Εράσμους'. Ήδη από τον Ιανουάριο του 2012, ο Umberto Eco
είχε δηλώσει ότι η Ευρωπαϊκή Ἐνωση θα
έπρεπε να πηγάσει μέσα από μία 'σεξουαλική επανάσταση', προπαιδευτική στον
αφανισμό κάθε ταυτότητας ερμηνευμένης ως δυνητικό εμπόδιο στην πορεία της
εξάπλωσης της παγκόσμιας αγοράς του
καταναλωτισμού και των ελεύθερων επιθυμιών. Ο Umberto Eco είπε πράγματι,
ότι η σεξουαλική επανάσταση που γεννήθηκε από την λεγόμενη 'Erasmus Experience'
θα έσβηνε κάθε απομεινάρι ταυτότητας
και θα διευκόλυνε στην διαμόρφωση μιας ευρωπαϊκής υπηκοότητας πολιτιστικά
εναρμονισμένης με τις πολιτικές αρχές της φιλελεύθερης-προοδευτικής αφήγησης: «Ένας
Καταλανός φοιτητής συναντά μία νεαρή Φιαμίνγκα, ερωτεύονται,
παντρεύονται, γίνονται Ευρωπαίοι όπως τα παιδιά τους. Το Εράσμους θα έπρεπε να είναι υποχρεωτικό. Να περνάς μία
χρονική περίοδο στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για να ενσωματώνεσαι.».
Στις ημέρες μας, η 'ενσωμάτωση' είναι συνώνυμο της τυφλής λατρείας προς τον τρόπο ζωής των ευκατάστατων και σνομπ τάξεων των πλανητικών μεγαλουπόλεων (Παρίσι, Λονδίνο, Νέα Υόρκη). Να είσαι 'ενσωματωμένος' σημαίνει, ιδιαίτερα για τις νέες γενιές, κυνικές και πλήρως κατακτημένες από την μεταμοντέρνα θρησκεία του χρήματος και της κινητικότητας, να 'είσαι όπως οι άλλοι'. Να ακολουθείς δηλαδή τις ίδιες μόδες όσον αφορά την ενδυμασία και τις μουσικές προτιμήσεις. Επιπρόσθετα σημαίνει να μοιράζεσαι τις ίδιες διασκεδάσεις και να επιθυμείς τα ίδια πράγματα, ανεξάρτητα από την εθνική και πολιτισμική σου καταγωγή.
Στην εποχή μας, παρατηρούμε μία ξέφρενη κούρσα των νέων γενιών, προς την ένταξη στον πιο επιδεικτικό κομφορμισμό. 'Να είσαι όπως οι άλλοι' είναι πράγματι ο αναγκαίος όρος για να αισθανθείς κοινωνικά αποδεκτός από τους άλλους, δηλαδή ενσωματωμένος και 'μέρος του όλου'.
Στις ημέρες μας, η 'ενσωμάτωση' είναι συνώνυμο της τυφλής λατρείας προς τον τρόπο ζωής των ευκατάστατων και σνομπ τάξεων των πλανητικών μεγαλουπόλεων (Παρίσι, Λονδίνο, Νέα Υόρκη). Να είσαι 'ενσωματωμένος' σημαίνει, ιδιαίτερα για τις νέες γενιές, κυνικές και πλήρως κατακτημένες από την μεταμοντέρνα θρησκεία του χρήματος και της κινητικότητας, να 'είσαι όπως οι άλλοι'. Να ακολουθείς δηλαδή τις ίδιες μόδες όσον αφορά την ενδυμασία και τις μουσικές προτιμήσεις. Επιπρόσθετα σημαίνει να μοιράζεσαι τις ίδιες διασκεδάσεις και να επιθυμείς τα ίδια πράγματα, ανεξάρτητα από την εθνική και πολιτισμική σου καταγωγή.
Στην εποχή μας, παρατηρούμε μία ξέφρενη κούρσα των νέων γενιών, προς την ένταξη στον πιο επιδεικτικό κομφορμισμό. 'Να είσαι όπως οι άλλοι' είναι πράγματι ο αναγκαίος όρος για να αισθανθείς κοινωνικά αποδεκτός από τους άλλους, δηλαδή ενσωματωμένος και 'μέρος του όλου'.
Το
Εράσμους είναι, προπάντων, το συνώνυμο μιας αληθινής αντεπανάστασης που έχει ως στόχο να θάψει οποιοδήποτε είδος αγώνα,
όχι μόνον της δεξιάς αλλά και κάθε άλλης μη-φιλελεύθερης ιδεολογίας. Η εξάλειψη κάθε παραδοσιακής ταυτότητας θέτει
σε κίνδυνο όχι μόνον τα 'συντηρητικά' χαρακτηριστικά των σύγχρονων αστικών
κοινωνιών αλλά επίσης και εκείνες τις ιπποτικές αξίες (τιμή, αφοσίωση,
αλληλεγγύη, ηρωισμό) του παλαιάς κοπής σοσιαλισμού. Η άνοδος, ακόμη και
πολιτική, εκείνων που αντιλαμβάνονται τον εαυτό τους εντός της υποκουλτούρας
της γενιάς του Εράσμους θα οδηγήσει, αναπόφευκτα, σε εκείνη την
κατεύθυνση που ο Γάλλος φιλόσοφος Olivier Rey αποκάλεσε, στο βιβλίο
του 'Χωρίς μέτρο' «η κολασμένη πορεία
της προόδου προς το μηδενιστικό βάραθρο της ιστορίας».-
ΖΗΝΩΝ
ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ
Υ.Γ.
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΞΕΛΙΞΗ (2.2.2017)
ΣΥΣΤΑΣΗ:
ΜΕΛΕΤΗΣΤΕ ΤΟ
ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΑΡΘΡΟ, ΘΑ
ΚΑΤΑΝΟΗΣΕΤΕ ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ
ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.
ΜΑΙΝΕΤΑΙ Ο
«ΠΟΛΕΜΟΣ» ΤΡΑΜΠ ΚΑΙ ΣΟΡΟΣ
(Από το Pronews, του Πάνου
Σπαγόπουλου)
Υπό έρευνα η αμερικανική πρεσβεία στα
Σκόπια από την Γερουσία των ΗΠΑ: Ερευνούν τις σχέσεις της με τις ΜΚΟ του
Τ.Σόρος
Τι δουλειά έχει το ίδρυμα του Τζορτζ Σόρος «Ανοικτή Κοινωνία» OSF (Open Society Foundation) στα Σκόπια;
Αυτό είναι το ερώτημα που εκφράζουν πολλοί στην
Ουάσιγκτον καθώς ο ρεπουμπλικάνος γερουσιαστής Christopher Smith ανακοίνωσε την διενέργεια έρευνας για τις δραστηριότητες της αμερικανικής
πρεσβείας στα Σκόπια, δραστηριότητα η οποία συνδέεται με αυτές του Σόρος.
Όπως αποδεικνύεται το ίδρυμα OSF είναι αναμεμειγμένο στην παροχή χρημάτων στο
κρατίδιο με στόχο την διευκόλυνση της διέλευσης μεταναστών μουσουλμάνων στο
μεγαλύτερο μέρος τους προς την Ευρώπη.
Στην ιδία όμως υπόθεση φέρεται αναμεμειγμένο και
το αμερικανικό υπουργείο εξωτερικών μέσω του προγράμματος USAID (U.S. Agency of International Development).
Έτσι ενώ ο δεδηλωμένος στόχος της αμερικανικής
κυβέρνησης για τα Σκόπια είναι η «προώθηση της Δημοκρατίας» το αμερικανικό ΥΠΕΞ
επί υπουργίας Χίλαρι Kλίντον 92009-2013) ξεκίνησε το 2012 συνεργασία με
το ίδρυμα Σόρος και τις διάφορες ΜΚΟ που ελέγχει ο ίδιος στη χώρα.
Όπως αναφέρει ο δημοσιογράφος Tony Perkins στο Washington Update oι ΜΚΟ
αυτές κάθε άλλο παρά «δημοκρατικές» είναι: Πιο συγκεκριμένα προωθούν
«προοδευτικές» ιδεοληψίες όσο και κυοφορούν ιδεολογίες περί της βίας και της
ριζοσπαστικοποίησης σε όλη την Ευρώπη.
Πιο συγκεκριμένα ο Σόρος ελέγχει πάνω από 60 ΜΚΟ μόνο στα Σκόπια(!) οι
οποίες λαμβάνουν βοήθεια μέσω του προγράμματος USAID. Μέσω αυτού του «καναλιού» ο Σόρος κατευθύνει
χρήματα από το αμερικανικό πρόγραμμα στο κόμμα SDSM το οποίο είναι το πρώην κομουνιστικό κόμμα των
Σκοπίων. Με άλλα λόγια, όπως τονίζει ο Αμερικανός δημοσιογράφος η
αμερικανική κυβέρνηση χρηματοδοτεί κομμουνιστικά κόμματα στην Ευρώπη.
Υπάρχουν όμως και αρκετοί στα Σκόπια που ΄χουν
κουραστεί από την 25χρονη δραστηριότητα του Σόρος στη χώρα τους με αποτέλεσμα
να έχει δημιουργηθεί ο οργανισμός SOS (Stop Operation Soros).
Σύμφωνα με τον Nikola Srbov του SOS: «Ο οργανισμός OSF ο οποίος λειτουργεί κάτω από την ομπρέλα του Σορος, χρηματοδοτεί βίαιες διαδηλώσεις στα Σκόπια. Έχει μονοπωλήσει την
πολιτική ζωή στη χώρα πολεμώντας τον οποιοδήποτε οργανισμό που αντιτίθεται στην
ιδεολογία του». Σύμφωνα με τον ιδιο τα χρήματα του USAID κατευθύνονται στο SDSM.
Έτσι ο άνθρωπος που βοήθησε την «Μουσουλμανική Αδελφότητα» στην Αίγυπτο (να σημειωθεί πως ο Αιγύπτιος πρώην
πρόεδρος Μοχάμεντ Μόρσι είχε φιλοξενηθεί σε ομιλία στο ίδρυμα Κλιντον), ο
άνθρωπος που χρηματοδότησε τις βίαιες διαδηλώσεις στο Ferguson των ΗΠΑ και
χρηματοδότησε με εκατομμύρια δολάρια την προεκλογική εκστρατεία της Χ.Κλιντον
δραστηριοποιείται στα Σκόπια προκειμένου να ελέγξει πλήρως το κράτος σε βαθμό
που σχεδόν το έχει καταφέρει, με ότι αυτό σημαίνει για την Ελλάδα.
Τώρα η αμερικανική πρεσβεία στα Σκόπια είναι κάτω
από
ενδελεχή έρευνα, έρευνα που ανακοίνωσε ο
γερουσιαστής Smith, με το κατηγορητήριο ότι δρούσε ως οικονομικός υποστηρικτής του SDSM.
Η έρευνα ξεκίνησε ύστερα από την άρνηση της πρεσβείας να απαντήσει στην
επιστολή του Smith και πέντε ακόμη γερουσιαστών αναφορικά με τις δραστηριότητες της πρεσβείας
αλλά και την χρηματοδότηση του ιδρύματος OSF του Σόρος στη συγκεκριμένη χώρα.
Όλα αυτά βέβαια ξεκίνησαν μετά την εκλογή του
Ντ.Τραμπ στην
προεδρία των ΗΠΑ και στο «καθάρισμα» των διπλωματικών υπηρεσιών που είχε
δημιουργήσει η Κλιντον. Στο πλαίσιο αυτό κινείται και το υπόμνημα διαμαρτυρίας
900 διπλωματών του State Department κατά του διατάγματος Τραμ για τους αλλοδαπούς.
Είναι φανερό ότι ο Σόρος έχει διεισδύσει και στο αμερικανικό ΥΠΕΞ ελέγχοντας εκατοντάδες αξιωματούχους.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια που δεν συνάδουν με το περιεχόμενο της ανάρτησης, όπως και σχόλια υβριστικά προς τους αρθρογράφους, προσβλητικά σχόλια προς άλλους αναγνώστες σχολιαστές και λεκτικές επιθέσεις προς το ιστολόγιο θα διαγράφονται.