Ο ΕΒΡΑΙΟΣ ΛΕΝΙΝ ΚΑΙ Ο ΤΣΙΠΡΑΣ

Άρθρο  του  «Ελεύθερου  Κόσμου».

Ο ιουδαίος  Βλαδίμηρος Ίλιτς Ουλιάνωφ, γνωστός ως Λένιν, είχε πει το 1906: «Οι συμφωνίες γίνονται για να παραβιασθούν». Με αφετηρία από αυτή  τη βασική λενινιστική αρχή, θα επιχειρήσουμε, όχι προφανώς μια σύγκριση ανάμεσα στον Λένιν και τον Τσίπρα πράγμα άλλωστε εκ των προτέρων κωμικό, αλλά την παράθεση ορισμένων ενδιαφερουσών «συμπτώσεων», οι οποίες καταδεικνύουν το πώς μια ιδεολογική σέκτα που καταλαμβάνει την εξουσία, κάνει τα πάντα για να την διατηρήσει.
Και αν αυτό για τον Λένιν ήταν ένα ιστορικό γεγονός πρωτόγνωρο στην παγκόσμια ιστορία, για την Ελλάδα αποδεικνύει πως οι εμμονές και οι ιδεοληψίες μιας θλιβερής μειοψηφίας επαγγελματιών «ιδεολόγων» μπορούν να οδηγήσουν ένα κράτος στην καταστροφή.

Η αρχή του «επώδυνου συμβιβασμού»
Το τι πραγματικά έγινε το πρώτο εξάμηνο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ μέχρι το τραγελαφικό δημοψήφισμα του περσινού Ιουλίου, θα αποτελέσει ζήτημα όχι απλά της ιστορίας, αλλά ελπίζουμε και μιας εθνικής δικαιοσύνης.
Επί έξι μήνες η κρατική προπαγάνδα του ΣΥΡΙΖΑ διατυμπάνιζε την σκληρή διαπραγμάτευση, φτάνοντας σκοπίμως την κατάσταση στα άκρα, και προκηρύσσοντας την τελευταία στιγμή δημοψήφισμα. Το αντικείμενο του δημοψηφίσματος δεν αντέχει σε καμία λογική. Η χώρα βίωσε πρωτοφανείς καταστάσεις εξαλλοσύνης, πολιτικού αμοραλισμού, και απόλυτης προπαγάνδας από έναν καλά οργανωμένο κυβερνητικό μηχανισμό, ο οποίος εκμεταλλεύθηκε στο απόλυτο το συλλογικό ασυνείδητο.

ΤΣΙΠΡΑΣ:  «ΕΓΩ  ΔΕΝ  ΘΑ  ΓΙΝΩ  Ο  ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ  ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ».

ΤΕΛΙΚΑ  ΤΙ  ΕΓΙΝΕ  Ο  ΤΣΙΠΡΑΣ;

Παρά το συντριπτικό αποτέλεσμα υπέρ της, η κυβέρνηση λίγες ημέρες μετά υπέγραψε μια σκληρή δανειακή σύμβαση, εναντίον της οποίας είχε κάνει το δημοψήφισμα! Η κυβερνητική προπαγάνδα παρουσίασε το όλο γεγονός ως έναν αναγκαίο επώδυνο συμβιβασμό. Με αυτήν μάλιστα την συνθηματολογία προκήρυξε ο ΣΥΡΙΖΑ νέες εκλογές τις οποίες κέρδισε, με το επιχείρημα του επώδυνου συμβιβασμού και του παράλληλου προγράμματος. Οι συμπτώσεις πραγματικά περίεργες… Την ίδια ακριβώς ορολογία περί επώδυνου συμβιβασμού χρησιμοποίησε ο Λένιν προκειμένου να δικαιολογήσει την επαίσχυντη για την χώρα του συνθήκη ανακωχής του Μπρέστ-Λιτόφσκ το 1918 με την Γερμανία. Η συνθήκη αυτή έδινε τέλος στον πόλεμο μεταξύ Ρωσίας και Γερμανίας, αλλά διέλυε την εθνική ανεξαρτησία της Ρωσίας, αποσπώντας εδάφη, αποζημιώσεις κλπ. Μάλιστα ο ίδιος ο Λένιν διατυμπάνιζε το επιχείρημα ότι η συνθήκη ήταν απαραίτητη προκειμένου να λήξει ο πόλεμος και να αρχίσει η ανοικοδόμηση της χώρας. Στην πραγματικότητα ήταν το αναγκαίο τίμημα προκειμένου ο Λένιν να διαφυλάξει με κάθε τρόπο την εξουσία του. Κάτι ανάλογο δηλαδή με τις αναγκαίες υπογραφές των Μνημονίων, που κατά τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα ανοίγουν τον δρόμο για την ανάπτυξη και την… έξοδο από τα Μνημόνια!
Αξίζει δε να σημειωθεί η –όχι και τόσο απίθανη- θεωρία συνωμοσίας, σύμφωνα με την οποία οι ίδιοι οι Γερμανοί χρηματοδότησαν το πραξικόπημα των Μπολσεβίκων, και έστειλαν τον Λένιν πίσω στη Ρωσία, διότι ουδείς άλλος ήταν πρόθυμος να υπογράψει μια τόσο ταπεινωτική συνθήκη για την χώρα του με αντάλλαγμα την εξουσία.  Κάτι ανάλογο δηλαδή με τα όσα έχουν ακουστεί και μάλιστα δημόσια, ότι ο Αλέξης Τσίπρας και η αριστερή κυβέρνηση ήταν το κατάλληλο άλλοθι των δανειστών προκειμένου να επιβληθούν οικονομικά μέτρα, που ήταν αδύνατον να ληφθούν από οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση. Πιθανότατα το γνωστό επιχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ περί «ηθικού πλεονεκτήματος της αριστεράς», να δημιουργήθηκε προκειμένου να δικαιολογήσει αυτόν ακριβώς τον «επώδυνο συμβιβασμό».

Λενινιστική «ηθική» και δημιουργική ασάφεια
Οι μέθοδοι, η προπαγάνδα και η ψυχολογική τρομοκρατία που χρησιμοποίησε ο ΣΥΡΙΖΑ για να πάρει τον Ιανουάριο του 2015 την εξουσία, είναι γνωστές σε όλους. Από την περιβόητη κατάργηση του Μνημονίου με ένα άρθρο και έναν νόμο, την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, την αύξηση μισθών και συντάξεων, έως το «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη».
Μετά τον «αναγκαίο επώδυνο συμβιβασμό» πολύ γρήγορα φάνηκε η κομμουνιστική ανηθικότητα, η θλιβερή πραγματικότητα, την οποία όλοι μας βιώνουμε. Ας ανατρέξουμε όμως πάλι στα λόγια του πνευματικού πατέρα του κυρίου Τσίπρα: Σε ανάλογες κατηγορίες των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών, ότι δηλαδή οι Μπολσεβίκοι εξαπάτησαν τον λαό, ο Λένιν σημειώνει: «Μας κατηγορούν ότι τότε τάζαμε λαγούς με πετραχήλια και τώρα δεν τηρούμε τις υποσχέσεις μας. Αλλά τότε σκοπός μας ήταν η επανάστασις. Γίνεται επανάστασις χωρίς να δίνουμε αφειδώς υποσχέσεις; Τώρα είμεθα εξουσία και τα πράγματα αλλάζουν». Και αλλού γράφει: «Οι κομμουνισταί πρέπει να ξέρουν αν είναι αναγκαίο να κάνουν κάθε ελιγμό και κάθε στρατήγημα, να συγκαλύπτουν την αλήθεια, να χρησιμοποιούν παράνομες μεθόδους». Αυτό είναι και το πραγματικό νόημα της δημιουργικής ασάφειας που έγινε η προμετωπίδα του ΣΥΡΙΖΑ.
Η «ηθική» του Λενινισμού βασίζεται στην αρχή ότι «ηθικό είναι εκείνο που εξυπηρετεί το κόμμα». Για παράδειγμα στην Ελλάδα ο υπουργός Γ. Κατρούγκαλος με αφορμή τον ασφαλιστικό νόμο ο οποίος κυριολεκτικά εξαϋλώνει τις συντάξεις, υποστήριζε καθημερινώς στους τηλεοπτικούς σταθμούς ότι οι συντάξεις αυξάνονται! Βέβαια και εδώ θα μπορούσαμε να παραπέμψουμε στον πνευματικό τους πατέρα σύμφωνα με τον οποίο η ευσπλαχνία είναι μια μικροαστική αδυναμία, ενώ υποστήριζε ότι στην λογική δεν υπάρχει ηθική.

Η ΝΕΠ και οι «αυταπάτες» του ΣΥΡΙΖΑ
Η καταστροφική διακυβέρνηση των Μπολσεβίκων και ο εμφύλιος πόλεμος είχαν σαν αποτέλεσμα η Ρωσία το 1921 να βρίσκεται σε πρωτόγονη κατάσταση. Πείνα, λιμός, τρομοκρατία, θάνατος, κατάσχεση όλων των παραγομένων αγαθών, τροφίμων, χρημάτων, και αγροτικών αποθεμάτων, μαύρη αγορά, μηδενισμός αγροτικής παραγωγής. Ο Λένιν κατάλαβε ότι το όραμα του για την παγκόσμια επανάσταση δεν μπορεί να προχωρήσει με αυτές τις συνθήκες.
Στην πραγματικότητα γνώριζε ότι οι «αυταπάτες» του για άμεση οικοδόμηση του σοσιαλισμού δεν μπορούσαν να πραγματοποιηθούν χωρίς χρήματα. Έτσι την άνοιξη του 1921 εισηγείται την Νέα Οικονομική Πολιτική (ΝΕΠ, από τα αρχικά των αντιστοιχών ρωσικών λέξεων) που στην πραγματικότητα ήταν ένας κρατικός καπιταλισμός: Επαναφέρει τις ιδιωτικές επιχειρήσεις αλλά με κρατικό έλεγχο, το ατομικό εμπόριο, την μισθωτή εργασία και την ατομική ιδιοκτησία. Επιπλέον ήδη από το 1921 συνάπτει συμφωνία με τις ΗΠΑ όπου η Ρωσία παραχωρεί εδαφικές εκτάσεις με αντάλλαγμα την παροχή ηλεκτρισμού. Νωρίτερα με μια πρωτοφανή τρομοκρατία επιβάλει την κολεκτιβοποίηση των αγροτικών εκτάσεων προκειμένου να εξασφαλίσει την τροφή των αστικών κέντρων όπου κυριαρχούσαν οι «επαγγελματίες κομμουνιστές». Ο ίδιος δηλώνει τον Οκτώβριο του 1921 ότι η προσπάθεια για άμεση εφαρμογή του κομμουνισμού υπήρξε σφάλμα και αυταπάτη. Βέβαια η ΝΕΠ η οποία εφαρμόστηκε από το 1921 έως το 1928 δεν μπόρεσε να αποτρέψει τον μεγάλο λιμό με τα πέντε εκατομμύρια νεκρούς και τα περιστατικά κανιβαλισμού στην Ουκρανία.
Όμως τα αποτελέσματα της έσωσαν την ρώσικη οικονομία, και το βασικότερο έσωσαν την εξουσία των Μπολσεβίκων. Στις εσωκομματικές αντιδράσεις περί της καπιταλιστικής στροφής, ο ευφυής Λένιν πρόσφερε το άλλοθι της άνευ όρων κομμουνιστικής τρομοκρατίας εναντίον των «εχθρών του λαού», ενώ εξόντωσε τους εσωκομματικούς αντιπάλους ως αντιδραστικούς. Ο Λένιν στην ουσία εγκαθίδρυσε κυβέρνηση επαγγελματικών κομμουνιστών με αστική οικονομία.

Ο  ΤΣΙΠΡΑΣ  ΣΤΗ  ΒΟΥΛΗ:  "Η  κυβέρνησή μου είχε αυταπάτες αναφορικά με την δημοσιονομική πολιτική".

Στην πρόσφατη συζήτηση στη βουλή για το μνημονιακό πολυνομοσχέδιο, ο Αλέξης Τσίπρας δήλωσε από του βήματος ότι στην αρχή της ανάληψης της εξουσίας του, η κυβέρνηση του είχε αυταπάτες αναφορικά με την δημοσιονομική πολιτική. Αυτό προφανώς είναι το άλλοθι για τα καταστροφικά μέτρα τα οποία επιβάλλει. Τι συνέβη ακριβώς; Η καταστροφική διακυβέρνηση Ιανουαρίου-Ιουλίου 2015 είχε σαν αποτέλεσμα η χώρα να γονατίσει οικονομικά. Κλείσιμο τραπεζών, έλεγχος κεφαλαίων, μηδενισμός κρατικών αποθεματικών, αδυναμία καταβολής μισθών και συντάξεων.

  ΤΟ  ΟΡΑΜΑ  ΤΟΥ  ΑΛΕΞΗ  ΤΣΙΠΡΑ

Το όραμα του Αλέξη Τσίπρα για την «εξαγωγή» της επανάστασης του στην Ευρώπη είχε πρόωρα τελειώσει, ή έστω αναβληθεί. Προκειμένου να διατηρήσει την εξουσία του προχωρεί στον «αναγκαίο συμβιβασμό», και αρχίζει την εφαρμογή σκληρών οικονομικών μνημονιακών μέτρων. Κατάλαβε πολύ γρήγορα ότι χωρίς χρήματα δεν μπορεί να διατηρήσει την εξουσία του, ούτε να συντηρήσει τον κομματικό του στρατό. Ψηφίζει και εφαρμόζει αχαλίνωτη φορολογία, παραχωρεί όσο-όσο την δημόσια περιουσία σε ξένους κεφαλαιοκράτες, υποθηκεύει το μέλλον της χώρας στο διηνεκές, στοχοποιεί οικονομικά και πολιτικά τις κοινωνικές τάξεις οι οποίες αντιδρούν. Απομυζεί τα αποθεματικά των δημοσίων οργανισμών προκειμένου να καλύψει την μισθοδοσία των δημοσίων υπαλλήλων και τις συντάξεις. Απομυζεί κάθε ικμάδα εισοδήματος των πολιτών και των ιδιωτικών επιχειρήσεων, και ταυτόχρονα παρατάσσει έναν στρατό «επαγγελματιών κομμουνιστών» συμβούλων, διορισμένων, ηρωίδων καθαριστριών, δημοσιογράφων της ΕΡΤ, συνδικαλιστών, κρατικοδίαιτων «καλλιτεχνών» και «διανοουμένων».
Παράλληλα στις εσωκομματικές αντιδράσεις περί καπιταλιστικής στροφής ο Αλέξης Τσίπρας προτάσσει αφενός μεν τις εμπνεύσεις των «κομισαρίων» του: Σύμφωνο Συμβίωσης, κατάργηση παρελάσεων, θρησκευτικών, και εκκλησιασμού στα σχολεία, αριστεροποίηση της εκπαίδευσης, αντιρατσιστική εκμετάλλευση του προσφυγικού ζητήματος, αφ’ ετέρου δε την εκκαθάριση και διαγραφή των αντιδραστικών Λαφαζάνη, Στρατούλη, Κωνσταντοπούλου, κλπ.

Πράγματι αυτό το περίεργο μείγμα καπιταλισμού και κομμουνισμού που επιχειρούν ο Αλέξης Τσίπρας και ο Νίκος Παππάς έχει δημιουργήσει ιδεολογική σύγχυση στους ανά τον κόσμο σοσιαλιστές. Όπως ακριβώς και η ΝΕΠ του Λένιν το 1921.
Πιθανότατα σύντομα ο Αλέξης Τσίπρας, η κυβέρνησή του, οι «επαγγελματίες επαναστάτες» του, και οι θλιβερές του ιδεοληψίες θα είναι παρελθόν. Όμως το όνομα «Αλέξης Τσίπρας» θα χρειαστούν πολλά χρόνια για να ξεχαστεί από το ελληνικό συλλογικό ασυνείδητο, και ακόμα περισσότερα για να επουλωθούν οι πληγές στην κοινωνία  που δημιούργησε μια σέκτα αλαζόνων προκειμένου να επαληθεύσουν τις εφηβικές τους ονειρώξεις.-

ΖΗΝΩΝ  ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ