ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΑΝΙΚΟΣ ΤΩΝ ΕΚΠΡΟΣΩΠΩΝ ΤΟΥ ΤΟΚΟΓΛΥΦΙΚΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ Ο ΤΡΑΜΠ ΝΑ ΕΚΛΕΓΕΙ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΩΝ ΗΠΑ

Ένα  άρθρο  για  τον  Τραμπ  του  καθηγητή  Κιτσίκη,  ο  αυτοχαρακτηρισμός  του  σαν  ακαδημαϊκού  καθηγητή  και  μία  προειδοποίηση  για  το  μέλλον  της  πατρίδας  μας

          Τρὰμπ  καὶ  Ῥωσία

Πανικὸς ἐκδηλώνεται στὸ κατεστημένο τῶν ΗΠΑ μὲ τὴν ἀκάθεκτη ἐκλογικὴ ἄνοδο τοῦ Donald Trump στὴν πορεία του πρὸς τὸ προεδρικὸ ἀξίωμα τῆς χώρας.

Εἶναι κανεὶς νὰ ἀπορῇ γιατὶ τέτοιος πανικός.

 Ὁ ἀμερικανικὸς οἰκονομικὸς παγκόσμιος κολοσσὸς τῶν τραπεζῶν φοβᾶται ποῖον;

 Ἕναν αὐτοδημιούργητο κτηματομεσίτη, κατασκευαστὴ μεγάλου μεγέθους κτιρίων ποὺ ἡ περιουσία του ἔφθασε τὸ 2015 στὰ 4 δισεκατομμύρια δολλάρια καὶ ποὺ χρηματοδοτεῖ μόνος του τὴν ἐκλογική του ἐκστρατεία, κάτι σκανδαλῶδες γιὰ τὸν καπιταλισμὸ ποὺ πρέπει ἀπαραιτήτως νὰ χρηματοδοτῇ τοὺς πολιτικοὺς γιὰ νὰ τοὺς ἔχῃ στὸ χέρι του;

Στὴν ἀρχαιότητα ὁ Σωκράτης ὠνόμαζε τὸ φαινόμενο Τράμπ, μὲ τὴν καλὴ ἔννοια τοῦ ὅρου, τυραννία καὶ τὴν ἀπεκάλει: «αὐτὸ τὸ εὐγενὲς πρᾶγμα». Σὲ μία καθαυτὸ δημοκρατικὴ κοινωνία λέγει ὁ Σωκράτης ὑπάρχουν τρεῖς κατηγορίες πολιτῶν. Ἡ πρώτη κατηγορία εἶναι οἱ ζητιάνοι ποὺ εἶχαν παραμερισθῆ στὴν πλουτοκρατία. Αὐτοὶ οἱ ζητιάνοι καὶ ἄχρηστοι γίνονται στὴν δημοκρατία πολιτικοί.

Τοὺς βλέπουμε σήμερα, στὸ ὄνομα τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων,νὰ ὑποστηρίζονται ἀπὸ τοὺς σοσιαλδημοκράτες καὶ τοὺς κουλτουριάρηδες.

Ἡ δεύτερη κατηγορία κατὰ Σωκράτη, εἶναι οἱ ἔμποροι ποὺ συντηροῦν τοὺς ζητιάνους-πολιτικούς, «διότι ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ κάμνουν χρήματα οἱ κηφῆνες παίρνουν τὸ μέλι τους».

 Καλὴ ὥρα ὁ Σημίτης ἤ ὁ Καραμανλῆς.

Ποῖος εἶπε ὅτι ἠμποροῦμε νὰ δίνωμε τὸ χέρι μας στοὺς πολιτικούς, χωρὶς νὰ κρατᾶμε μαζί μας ἕνα μαντήλι γιὰ νὰ τὸ σκουπίζουμε ὥστε νὰ μὴν κολλᾷ καὶ μολυνθοῦμε; Καὶ πῶς ἐτόλμησε ὁ υἱὸς τοῦ κατοχικοῦ πρωθυπουργοῦ τοῦ 1943-1944, τοῦ Ἰωάννου Ῥάλλη, ὁ ὑπουργὸς Ἀσφαλείας Γεώργιος Ῥάλλης, ποὺ τὸν ἀνέτρεψε τὸ στρατιωτικὸ πραξικόπημα τῆς 21ης Ἀπριλίου 1967 –αὐτὸς ὁ νέος Μανιαδάκης ποὺ ἐφυλακίσθη ἀπὸ τοὺς στρατιωτικοὺς μὲ βάση τοὺς νόμους ποὺ εἶχε ὁ ἴδιος συντάξει κατὰ τῶν κομμουνιστῶν-  νὰ ἀναβαπτισθῇ ὡς πρότυπο μετριοπαθοῦς δημοκράτου καὶ τὸ 1971 νὰ γράψῃ τὸ βιβλίο   Ἡ ἀλήθεια γιὰ τοὺς Ἕλληνες πολιτικούς, ἐπειδή, ὅπως ἔγραφε, «ἔγινε συνήθεια τὰ τελευταῖα χρόνια νὰ κατηγοροῦνται ὅλοι οἱ Ἕλληνες πολιτικοὶ ὡς φαῦλοι καὶ ἀνίκανοι».

Μετὰ τὸ 1974, αὐτοὶ οἱ ἴδιοι πολιτικοὶ ἐκυβέρνησαν μέχρι σήμερα τὴν δύστυχη πατρίδα καὶ ἀπέδειξαν γιὰ πολλοστὴ φορὰ πὼς ὁ Σωκράτης εἶχε δίκαιο.

 Ἤ μήπως ὁ Σωκράτης εἶχε ἄδικο καὶ ὁ Ῥάλλης «ὁμιλῶν ἐκ τοῦ τάφου»(τίτλος τῆς ἀπολογίας τοῦ δωσιλόγου πατέρα του) δίκαιο;

Ἡ τρίτη κατηγορία, μετὰ τοὺς κηφῆνες-πολιτικοὺς καὶ τοὺς ἐπιχειρηματίες ποὺ τοὺς χρηματίζουν, μᾶς λέγει ὁ Σωκράτης στὴν Πολιτεία τοῦ Πλάτωνος, εἶναι «αὐτοὶ ποὺ ἐργάζονται μὲ τὰ χέρια τους,   ποὺ δὲν ἔχουν σχέση μὲ τὴν πολιτικὴ καὶ εἶναι κυρίως πτωχοί. Καὶ αὐτὴ ἡ τάξη σὲ μία δημοκρατία εἶναι ἡ πολυπληθέστερη καὶ ἡ σημαντικώτερη ὅταν εἶναι ἡνωμένη». Γι’ αὐτὸν τὸν λαό, ἡ δημοκρατία εἶναι ξένο παιχνίδι ποὺ δὲν τὸν ἀφορᾷ διότι δὲν ἀντιπροσωπεύει τὰ συμφέροντά του. Τὸ σύστημα ποὺ ὁ λαὸς ὑποστηρίζει, τὸ ὀνομάζει ὁ Σωκράτης, τυραννία.

Τὴν τυραννία ἠμποροῦμε σήμερα νὰ ὀνομάσουμε λαοκρατία ἤ λαϊκισμός, ὑποχρεωτικὰ συνδεδεμένη μὲ τὴν δημαγωγία. Ὁ τύραννος ἐξηγεῖ ὁ Πλάτων μέσῳ τοῦ Σωκράτους, εἶναι «ὁ ἀντιπρόσωπος τοῦ λαοῦ» καὶ προέρχεται ἀπὸ τὸν λαό.

Ἀκριβῶς αὐτὸ εἶναι ὁ Τράμπ.

Τὸν ἀντιπρόσωπο αὐτὸ ποὺ ἀκυρώνει τὰ δάνεια καὶ διανέμει τὴν γῆ στὸν λαό (δηλαδὴ τὸ ἀκριβῶς ἀντίθετο τοῦ σοσιαλδημοκράτου Τσίπρα), ὁ λαὸς τὸν μετατρέπει «σὲ μεγάλο ἄνδρα» (σὰν τὸν Στάλιν, τὸν Μάο ἤ τὸν Πούτιν). Ἀλλὰ αὐτὸς ἐκτρέπεται ἀπὸ τὴν ἀποστολή του καὶ καταπιέζει τὸν λαό. Μὲ τὸ ὅπλο στὸ χέρι ἐπιδίδεται σὲ συνεχεῖς πολέμους.

Τρὰμπ καὶ Πούτιν εἶναι ἔτοιμοι νὰ βάλουν σὲ πράξη στὴν ἐξωτερικὴ πολιτική, τὴν Νέα Γιάλτα στὴν Μεσόγειο, βασισμένοι στὴν ἄνοδο τῶν φασιστικῶν κινημάτων σὲ ὅλην τὴν Εὐρώπη.

 Ἐὰν λοιπὸν ὁ Τρὰμπ τελικὰ ἐκλεγῇ πρόεδρος, μία τέτοια ἀμερικανορωσικὴ συμμαχία θὰ στραφῇ ὑποχρεωτικὰ κατὰ τῆς Κίνας καὶ τοῦ ἰσλαμισμοῦ. Κίνα καὶ ἰσλαμισμὸς θὰ συμμαχήσουν κατὰ τῆς φασιστικῆς Εὐρώπης βασισμένης στὸν ἀμερικανορωσικὸ ἄξονα καὶ μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ μεγάλες εἶναι οἱ πιθανότητες νὰ κερδίσουν οἱ Ἀμερικανορῶσοι (δηλαδὴ ἡ Δύση καὶ ἡ Ἐνδιάμεση Περιοχή) τὸν πλανητικὸ πόλεμο κατὰ τῆς Ἀνατολῆς, τὴν Κίνα.

Ἡ συνεχὴς ἀναφορὰ τοῦ συμβόλου τοῦ ἀμερικανικοῦ κατεστημένου, τῆς Χίλλαρυ Κλίντον, στὸν «χιτλερικό» Τράμπ, οὐσιαστικὰ ἀπευθύνεται στὸν «πουτινικό» Τράμπ.

" Ἐὰν οἱ ΗΠΑ ἐκλέξουν πρόεδρο τὸν Τράμπ, θὰ ἔχουν ἕναν φίλο στὴν Ῥωσία".

Ἡ ἀντικομμουνίστρα Ῥωσίδα Νίνα Χρούστσεβα, καθηγήτρια Διεθνῶν Σχέσεων στὸ Πανεπιστήμιο The New School τῆς Νέας Ὑόρκης, ἔγραψε τὴν 1η Ἰανουαρίου 2016, τὰ ἑξῆς:

 «Ὁ Πούτιν σχεδιάζει νὰ παραμείνῃ στὴν  ἐξουσία γιὰ τοὐλάχιστον ἄλλη μία δεκαετία. Ἐὰν οἱ ΗΠΑ ἐκλέξουν πρόεδρο τὸν Τράμπ, θὰ ἔχουν ἕναν φίλο στὴν Ῥωσία, ἄν καὶ σχεδὸν πουθενὰ ἀλλοῦ».

 Ἐὰν πάλι δὲν ἐκλεγῇ ὁ Τράμπ, ἡ Ἀθήνα θὰ χάσῃ τὴν ὑψίστη εὐκαιρία νὰ ἐπιπλεύσῃ στὶς πλάτες μίας ῥωσοαμερικανικῆς συμμαχίας, ὑποχρεωτικὰ ὅμως στὰ πλαίσια μίας ἑλληνοτουρκικῆς συνομοσπονδίας μὲ κέντρο τὴν Κύπρο καὶ ἀνάδοχο τὸ Ἰσραήλ.

Ἀντιθέτως, μὲ τὴν Χίλλαρυ Κλίντον θὰ ξαναζήσουμε τὸν ἐφιάλτη τοῦ Μποὺς τοῦ Νεωτέρου.

Δημήτρης  Κιτσίκης     8 Μαρτίου 2016

Η δικαστής του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ Ρουθ Μπέιντερ Γκίνσμπεργκ (δεξιά) και ο Ρεπουμπλικάνος προεδρικός υποψήφιος, Ντόναλντ Τραμπ.

Κόντρα Τραμπ με εβραία  δικαστίνα του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ

Να παραιτηθεί κάλεσε τη δικαστή του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ, Ρουθ Μπέιντερ Γκίνσμπεργκ, ο προεδρικός υποψήφιος των Ρεπουμπλικάνων, Ντόναλντ Τραμπ, χαρακτηρίζοντας την ακατάλληλη για να βρίσκεται στον θώκο λόγω ψυχολογικών προβλημάτων με αφορμή τις έντονες επικρίσεις της κατά του επιχειρηματία σε πρόσφατη συνέντευξή της. «Η δικαστής του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ έφερε τους πάντες σε αμηχανία προβαίνοντας σε ανόητες πολιτικές δηλώσεις για μένα», ανέφερε σε ανάρτηση του στο Twitter ο Τραμπ. «Τα έχει χαμένα», πρόσθεσε.


Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο CNN, η 83χρονη εβραία  δικαστής χαρακτήρισε τον Ρεπουμπλικανό υποψήφιο «απατεώνα», ενώ σχολίασε ότι «δεν έχει καμία συνοχή». «Λέει ό,τι του έρθει στο μυαλό. Είναι πραγματικά εγωκεντρικός», είπε η Γκίνσμπεργκ, ενώ αστειεύτηκε λέγοντας ότι θα μεταναστεύσει στην Νέα Ζηλανδία αν ο Τραμπ κερδίσει την προεδρία. «Δεν μπορώ να φανταστώ τι θα απογίνει αυτός ο τόπος, αυτή η χώρα με τον Ντόναλντ Τραμπ πρόεδρο», δήλωσε σε συνέντευξη της στους New York Times που δημοσιεύτηκε την Κυριακή. 


Ο Τραμπ αντέτεινε πως είναι ανάρμοστο για δικαστές του Ανώτατου Δικαστηρίου να τοποθετούνται σε προεκλογικές περιόδους. Όπως δήλωσε χθες στην εφημερίδα New York Times, ο ίδιος πιστεύει πως οι παρεμβάσεις της Γκίνσμπεργκ αποτελούν ντροπή για το Ανώτατο Δικαστήριο και πως η ίδια πρέπει να ζητήσει συγγνώμη από τους συναδέλφους της στην έδρα. Ο Τραμπ δεν ήταν ο μόνος που επέκρινε την Γκίνσμπεργκ, με τους New York Times να καλούν στο κύριο άρθρο τους σήμερα την δικαστή να τηρήσει την παράδοση του Δικαστηρίου, που επιβάλλει σιωπή στα μέλη του σε προεκλογικές περιόδους. 

«Η δικαστής Ρουθ Μπέιντερ Γκίνσμπεργκ χρειάζεται να σταματήσει τον πολιτικό σχολιασμό και να προβαίνει σε χαρακτηρισμούς», υπογραμμίζει το άρθρο, με την εφημερίδα να τονίζει πως δεν υπάρχει νομική απαίτηση για τους δικαστές του Ανωτάτου Δικαστηρίου να παραμένουν σιωπηλοί κατά τις προεκλογικές εκστρατείες, αλλά η εφημερίδα εξέφρασε την ανησυχία ότι η Γκίνσμπουργκ θέτει σε κίνδυνο την δέσμευση της για αμεροληψία. Η Γκίνσμπεργκ δεν ήταν διαθέσιμη για να σχολιάσει τις δηλώσεις του Τραμπ ή το κύριο άρθρο της εφημερίδας. 


Οἱ πανεπιστημιακοὶ καθηγητὲς εἶναι οἱ σημαντικώτεροι ἐχθροὶ τοῦ ἐπαναστατικοῦ πνεύματος

Ὡς πανεπιστημιακὸς καθηγητὴς ὁ ἴδιος, ἔχοντας περάσει ἀπὸ ὅλα τὰ στάδια τῆς μακροχρονίου καθηγητικῆς πανεπιστημιακῆς σταδιοδρομίας, ἀπὸ τὸ Ἰνστιτοῦτο Διεθνῶν Σχέσεων τῆς Γενεύης, τὴν Σορβόννη καὶ τὸ Ἵδρυμα Πολιτικῶν Ἐπιστημῶν στὸ Παρίσι, μέχρι τὸ Πανεπιστήμιο τῆς Ὀττάβας καὶ τὴν Βασιλικὴ Ἀκαδημία τοῦ Καναδᾶ, ἔχω ἀποκτήσει τὴν ἀπόδειξη ὅτι ὁ πανεπιστημιακὸς καθηγητὴς εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ πλέον ὀπισθοδρομικὰ στοιχεῖα τῆς κοινωνίας, ἀσχέτως πολιτικῆς θέσεως.       

Ὅταν ἐξέσπασε ὁ Μάης τοῦ 68 στὸ Παρίσι, σχεδὸν ὅλοι οἱ καθηγητές, πολλοὶ ἐξ αὐτῶν δεδηλωμένοι κομμουνιστὲς ἤ φραστικῶς ἄκρως προοδευτικοί, ἐξεδήλωναν τὴν μανιώδη ἀντίθεσή τους στὰ ἐπαναστατημένα νειάτα. Εἶναι χαρακτηριστικὸ ὅτι ἀπὸ τὰ πλέον δυσκίνητα καὶ ὀπισθοδρομικὰ καθεστῶτα ὑπῆρξε τὸ Estado Novo ποὺ ἐγκαθίδρυσε στὴν Πορτογαλία τὸ 1933 ὁ καθηγητὴς πολιτικῆς οἰκονομίας στὸ Πανεπιστήμιο τῆς Κοΐμπρα, Ἀντόνιο ντὲ Ὀλιβέϊρα Σαλαζάρ.

Ὁ καθηγητὴς Πανεπιστημίου Κώστας Σημίτης, οἰκονομολόγος καὶ αὐτός, εἶναι τὸ ἑλληνικὸ ἀντίστοιχο τοῦ Σαλαζάρ. Ὁ Ἀνδρέας Παπανδρέου ὑπῆρξε γνωστὸς καθηγητὴς Πανεπιστημίου στὴν Ἀμερικὴ ἀλλὰ νεκροθάφτης τῆς χώρας του, ἐνῷ ὁ υἱός του, ποὺ δὲν ὑπῆρξε ποτὲ καθηγητής, εἶναι ἀγνὸς, ἴσως ἐπειδὴ δὲν ἔχει ἑλληνικὴ νοοτροπία, γι’αὐτὸ καὶ ὁ Ἕλλην, πανοῦργος καὶ φθονερός, τὸν θεωρεῖ βλάκα. Ἰδεολογικά, προσωπικὰ εὑρίσκομαι πιὸ κοντὰ στὸν φασίζοντα Ἀνδρέα, παρὰ στὸν σοσιαλδημοκράτη ΓΑΠ ἀλλὰ ἐκτιμῶ ἀφάνταστα τὴν ἀγνότητα τῶν προθέσεων τοῦ υἱοῦ.


Ὁ Ἀνδρέας Παπανδρέου ὑπῆρξε γνωστὸς

καθηγητὴς Πανεπιστημίου στὴν Ἀμερικὴ ἀλλὰ

νεκροθάφτης τῆς χώρας του.

Καθηγητὴς Πανεπιστημίου καὶ ὁ θεολόγος Χρῆστος Γιανναρᾶς, μνημεῖο ἐγωκεντρισμοῦ καὶ φθόνου, καταδικασμένου γιὰ Νικολαϊτισμὸ ἀπὸ τὸ Ἅγιον Ὄρος, ποὺ ποτὲ δὲν ἠδυνήθη νὰ ἀποβάλῃ τὴν νοοτροπία τῆς Ἀδελφότητος Ζωή, ἀπὸ τὴν ὁποία ἀπεχώρησε τὸ 1964.

Κάποτε, τὸ 1999, κατὰ τὴν ἄκρως δικαιολογημένη ἐξέγερση τῶν λυκειοπαίδων, ὁ Γιανναρᾶς ἐπέκρινε δριμύτατα τὴν ἐπαναστατημένη νεολαία, μὲ άκριβῶς τὰ ἴδια ἐπιχειρήματα ποὺ εἶχαν χρησιμοποιήσει οἱ Γάλλοι καθηγητὲς κατὰ τῆς παρισινῆς νεολαίας τοῦ Μάη 68, καὶ τὸ 1933 ὁ Σαλαζάρ. Ὅπως ὅλοι γνωρίζουμε, ἐπανάσταση σημαίνει βίαιη ἀμφισβήτηση τῶν νόμων ποὺ θεωροῦμε ἄδικους, κατὰ τὴν ῥωμαίϊκη ῥήση:  «καλύτερα μιᾶς ὥρας ἐλεύθερη ζωή, παρὰ σαράντα χρόνια σκλαβιὰ καὶ φυλακή».

Ἔγραφε, λοιπόν, ὁ Γιανναρᾶς, στὶς 7 Φεβρουαρίου 1999, στὴν ἐπιφυλλίδα του -ὁ χωροφύλαξ Γιανναρᾶς- τὰ ἑξῆς ἐκπληκτικά: «Καταλήψεις δημοσίων κτηρίων, ἀποκλεισμὸς ἀστικῶν ἀρτηριῶν ἤ καὶ τοῦ ἐθνικοῦ ὁδικοῦ δικτύου. Τὸ κράτος δὲν ἐπεμβαίνει. Ἡ παρανομία ἔχει πάψει νὰ τιμωρεῖται, εἶναι ἀφορμὴ διαλόγου μὲ τὴν ἐξουσία... Ἡ παρανομία ἐμφανίζεται σὰν δημοκρατικὸ δικαίωμα... Στὴν Ἑλλάδα σήμερα ἔχουμε ὀξὺ καὶ τραγικὸ πρόβλημα ἐλευθερίας. Εἴμαστε ὑπόδουλοι στὴν τυραννίδα τοῦ διαλόγου ποὺ ἐθελόδουλα  τὴν ἐξυμνοῦμε».

Δύο εἶναι τὰ κατεστημένα τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας ποὺ μὲ τίποτα δὲν δύνανται νὰ ἐξουδετερωθοῦν: τὸ κατεστημένο τῶν καθηγητῶν Πανεπιστημίου καὶ τὸ κατεστημένο τῆς Ὀρθοδόξου ἱεραρχίας. Οὔτε ὁ δικτάτωρ Παπαδόπουλος δὲν ἠμπόρεσε νὰ τὰ πατάξῃ στὴν περίοδο 1967-1973, παρὰ τὶς προσπάθειές του. Διαβάζουμε στὴν καθημερινὴ ἑλληνόφωνη ἑφημερίδα τῆς Πόλης Ἀπογευματινή, τῆς 8 Φεβρουαρίου 1999: «Εἰς Ἑλβετίαν ὁ Πατριάρχης μετέβη προσκληθεὶς εἰς τὰς ἐργασίας τοῦ Παγκοσμίου Οἰκονομικοῦ Φόρουμ, τὸ ὁποῖον ἀπὸ 29ετίας συνέρχεται κατ’ ἔτος ἐν τῇ πολίχνῃ  Νταβός. Τὸ ἑσπέρας τῆς 31ης Ἰανουαρίου ὁ Πατριάρχης ἔλαβε μέρος εἰς δεῖπνον ἐργασίας μὲ θέμα τὴν κοινωνικὴ πλευρὰν τῆς παγκοσμιοποιήσεως...Τὸ ἀπόγευμα τῆς Τρίτης, 2 Φεβρουαρίου ὁ Πατριάρχης ὡμίλησεν εἰς τὴν Ὁλομέλειαν τοῦ Φόρουμ...μὲ θέμα τὸ ἀνθρώπινον πρόσωπον τῆς παγκοσμιοποιήσεως, ἀπαντήσας καὶ εἰς σχετικὰς ἐρωτήσεις. Τὸ γενικὸ θέμα τοῦ ἐφετεινοῦ Φόρουμ ἦτο «ὑπεύθυνος παγκοσμιοποίησις».

Δηλαδὴ στὸ ἄντρο τοῦ παγκοσμίου τραπεζικοῦ καπιταλιστικοῦ συστήματος τοῦ Νταβὸς παρευρέθη ὁ Οἰκουμένικὸς Πατριάρχης χωρὶς κἄν νὰ τὸ ἀμφισβητήσῃ!

Δημήτρης Κιτσίκης    25  Ἰανουαρίου 2016

ΕΝΑ  ΜΙΚΡΟ  ΚΕΙΜΕΝΟ  ΠΟΥ  ΠΡΕΠΕΙ 
ΝΑ  ΔΙΔΑΣΚΕΤΑΙ  ΣΤΑ  ΣΧΟΛΕΙΑ 
ΠΟΙΑ  ΕΙΝΑΙ  Η  ΓΝΩΜΗ  ΤΟΥ  ΤΣΙΠΡΑ  ΚΑΙ  ΤΟΥ  ΦΙΛΗ;

ΟΙ  ΠΡΕΣΒΕΙΕΣ  ΚΑΙ  ΟΙ  «ΕΛΛΗΝΕΣ  ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ»

Μαρτυρία τοῦ Ἀνδρέα Ἰωσήφ, ὑπουργοῦ τοῦ Πλαστήρα τὸ 1952 (στὴν ἐκπομπὴ τῆς ΝΕΤ, 28 Μαρτίου 2002) : 

" Ἰωσήφ -Γιατὶ πρέπει νὰ ἐκτελέσουμε τὸν Μπελογιάννη ; 

 Πλαστήρας - Ξέρεις γιατί ; Μοῦ μήνυσαν οἱ Ἀμερικανοὶ ὅτι θὰ μὲ κρατήσουν πρωθυπουργὸ ἄν τὸ κάνω.

 Ἰωσήφ -Ρώτησα τότε τὸν ὑπουργὸ Γεώργιο Καρτάλη, ἐὰν σκοπεύη νὰ παραιτηθῆ σὲ περίπτωση ἐκτελέσεως τοῦ Μπελογιάννη.

 Καρτάλης - Οἱ Ἄγγλοι μοῦ εἶπαν νὰ μείνω"!

Η  Ἑλλὰς  βουλιάζει!

Θὰ εἰσέλθουμε σέ  λίγο  στὴν

μεσανατολίτικη οἰκογένεια τῶν

διαλυμένων κρατῶν.

 Μία πελώρια μαύρη τρύπα θὰ ἀνοίξῃ στὸ Αἰγαῖο, ἀντίστοιχη μὲ τὸν προϊστορικὸ σεισμὸ τῆς Ἀτλαντίδος. Στὴν τρύπα αὐτὴ θὰ εἰσέλθουν τὰ ὄρνια, οἱ γύπες τοῦ διεθνοῦ κεφαλαίου γιὰ νὰ ῥουφήξουν τὸ πετρέλαιο καὶ τὶς σάρκες μας.
Ἀδυσώπητος πόλεμος προμηνύεται ὅταν καταφθάσουν οἱ τζιχαδιστὲς τοῦ χαλιφάτου καὶ σφάξουν μαζικὰ ὅσους θὰ ἀρνηθοῦν νὰ γίνουν μουσουλμᾶνοι, ἐτοιμάζοντας τὸ ἔδαφος γιὰ νὰ μεταπηδήσουν στὴν Ἰταλία, νὰ σφάξουν τὸν πάπα καὶ νὰ καταστρέψουν τὸ Βατικανό.
Ἑκατομμύρια  ζωντανὰ ἐρείπια Ἑλλήνων θὰ περιφέρονται στὰ χαλάσματα καὶ θὰ προσπαθοῦν νὰ εὕρουν ῥακένδυτοι καταφύγιο σὲ δυτικὲς χῶρες, θυμίζοντας τὴν σημερινὴ τραγωδία τῆς Συρίας.

Ἐσχάτη προδοσία τῶν πολιτικῶν μας!

 Ἀπὸ τὰ σπλάχνα τῶν ἀπελπισμένων ὁλοκλήρου τοῦ λαοῦ θὰ ἀναβλύζῃ τὸ πύον τῆς ἐκδικήσεως. Τὸ μῖσος ὅμως ποὺ θὰ ἐνισχύεται ἀπὸ τοὺς ἅρπαγες, ὅπως καὶ σὲ ὅλη τὴν Μέση Ἀνατολή, ἁπλῶς θὰ πολλαπλασιάζῃ τὶς σφαγές καὶ θὰ μᾶς βυθίζῃ ἀκόμα πιὸ βαθιὰ στὴν ἀπελπισία. Οἱ μὲν θὰ ῥίχνουν τὴν εὐθύνη στοὺς ἄλλους. Οἱ κομμουνιστὲς στοὺς φασιστὲς καὶ οἱ φασιστὲς στοὺς κομμουνιστὲς καὶ ὅλοι μαζὶ θὰ οὐρλιάζουμε κατὰ τῶν διεθνῶν  τοκογλύφων, τῶν Ἑβραίων καὶ τῶν ἰμπεριαλιστῶν.

Ἡ Ἑλλὰς ὅμως θὰ καταστῇ παρελθόν.

 Ποῖος Αἰσχύλος θὰ ἀποθανατίσῃ τὴν τραγωδία μας γιὰ τὶς μελλοντικὲς γενεές;

Ἀκούσατέ με, ἀκούσατε τὸν Κιτσίκη.

Μία ζωὴ στὴν μελέτη, μία ζωὴ στὸ ἐξωτερικό, μία ζωὴ ποὺ γέρνει πρὸς τὴν δύση.

 Νιάτα χρειάζονται σὲ ἕναν λαὸ γερόντων ποὺ τρέμει γιὰ τὴν σύνταξή του.

Τί τὸ θέλετε τὸ μηνιαῖο τρακοσάρι ὅταν ὅλα θὰ ἔχουν ἐξαφανισθῇ καὶ θὰ εὑρεθῆτε στὰ λασπόνερα τοῦ δρόμου τῆς ξενητιᾶς;

 Ἕνας τρελὸς δεκανέας χρειάζεται γιὰ νὰ μᾶς σώσῃ, ἀλλὰ πρέπει νὰ εἶναι πράγματι τρελὸς γιὰ νὰ τολμήσῃ.

 Δὲν εἶναι δύνατον νὰ μὴν ἔχῃ παραμείνει οὔτε ἕνας νέος στὴν ψυχὴ σὲ αὐτὸν τὸν τόπο γερόντων.
Κάπου θὰ εὑρίσκεται, χωμένος σὲ βουνό, μὲ τὸ καριοφίλι τοῦ προγόνου στὸ χέρι, αὐτὸς ποὺ δὲν περιμένει τίποτα πιὰ ἀπὸ Βουλὴ καὶ ἐκλογές.-

ΖΗΝΩΝ  ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ