ΦΥΓΗ ΕΓΚΕΦΑΛΩΝ. ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ, ΑΦΟΥ ΜΟΡΦΩΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΕ ΕΞΟΔΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ, ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΤΟ ΔΙΩΧΝΟΥΝ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ

ΤΟ  ΣΗΜΑ  ΤΟΥ  ΕΚΑΒ

Το σήμα  του  ΕΚΑΒ  (το  ονόμασαν  «άστρο  της  ζωής»), πρωτοδημιουργήθηκε  το  1970  στις  ΗΠΑ,  από  την  Διοίκηση  ασφάλειας  Εθνικού Οδικού Δικτύου,  National  Highway  Safety  Administration  (NHTSA), του  υπουργείου  Μεταφορών.  Η εισήγηση  ήταν  να  αποφύγουν  πάσει  θυσία  τον σταυρό,  σχεδιάζοντας  ένα  σύμβολο  που  να  παραπέμπει  στο  άστρο  του  Δαυίδ και  για  παραπλάνηση  να  τοποθετηθεί  εντός  του,  η  ράβδος  του  Ασκληπιού.  Ήδη  η  επιτροπή  του  ΟΗΕ  σχεδιάζει  πιο  προχωρημένα  σύμβολα  για  τις  ιατρικές  υπηρεσίες,  με  βασικό  φόντο  πάλι  το  άστρο  του  Δαυίδ.

Η  ράβδος  του  Ασκληπιού  συμβολίζει  την  στήριξη  και  την  εξουσία  που  χρειάζεται  ο  ιατρός  κατά  την  διάρκεια  της  άσκησης  της  Ιατρικής  στον  βίο του.

Το  φίδι  είναι  αρχαίο  σύμβολο  μακροζωίας,  ίασης  και  ανανέωσης.  Οι  τρεις  ημίκυκλοι  του  φιδιού  γύρω  από  την  ράβδο  είναι  οι  τρεις  μέγιστες  έννοιες – αρετές  του  γιατρού:  Αλήθεια – Σωφροσύνη -  Ευφυΐα. 

Έλληνες γιατροί που εργάζονται στη Γερμανία. Από δεξιά, ο γραμματέας του συλλόγου, Αλέξης Θεοδώρου, Θεοδώρα Κόττη, Σταύρος Χαριστός, Μαρία Γεωργάκη, Αλεξάνδρα Τραπεναζίδου και Μάριος Μάμμαλης

Η «ΓΕΝΕΣΙΣ»  ΕΝΟΣ   ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ   ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ  ΣΤΗ  ΒΕΣΤΦΑΛΙΑ  ΤΗΣ  ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ

«Αποικία» από Ελληνες γιατρούς στη Γερμανία

Η... «Γένεσις» του πρώτου συλλόγου Ελλήνων γιατρών στη Γερμανία αποτελεί γεγονός από τις τελευταίες ημέρες του 2014. Στόχος του συλλόγου είναι να στηρίξει νέους επιστήμονες που φθάνουν στη Γερμανία και να βοηθήσει φορείς οι οποίοι έχουν ανάγκη στην Ελλάδα.

Σε μια κατάμεστη αίθουσα που ανήκει στον Δήμο του Ντίσελντορφ, νεαροί ειδικευόμενοι στην πλειονότητά τους γιατροί ένωσαν τις δυνάμεις τους και γνωστοποίησαν τους στόχους και το πρόγραμμά τους όπου εντάσσονται μια σειρά δραστηριότητες τόσο επί γερμανικού όσο και επί ελληνικού εδάφους.

«Η δημιουργία του συλλόγου έχει ως πρωταρχικό σκοπό τη στήριξη και βοήθεια των νέων Ελλήνων και Κυπρίων γιατρών που έρχονται στη Γερμανία για να εργαστούν τα τελευταία χρόνια εξαιτίας της οικονομικής κρίσης. Σε αυτήν την προσπάθειά μας είχαμε την αμέριστη συμπαράσταση και στήριξη του Ελληνα πρόξενου Γρηγόρη Δελαβέκουρα», λέει στο «Εθνος» ο πρόεδρός του Σταμάτης Κιούφης, ειδικευόμενος γιατρός καρδιολογίας και ένας εκ των εμπνευστών της σύστασής του.

Ο Λεωνίδας Καραπάνος, ειδικευόμενος γιατρός στην ουρολογία στην Πανεπιστημιακή Κλινική της Κολονίας, βρίσκεται ήδη τέσσερα χρόνια στη Γερμανία. Τα πολλά χρόνια αναμονής για να κάνει ένας νέος γιατρός ειδικότητα στην Ελλάδα τον οδήγησαν στην απόφαση να φύγει.

Οι Ελληνες γιατροί στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία, στο μεγαλύτερο γερμανικό κρατίδιο, υπολογίζονται αυτήν τη στιγμή γύρω στους 1.800 και αποτελούν τη μεγαλύτερη ομάδα ξένων γιατρών στην περιοχή καθώς το ποσοστό τους αντιστοιχεί στο 2% του συνόλου των γιατρών εκεί.

Ο Σταμάτης Κιούφης βρίσκεται 1 ½ χρόνο στη Γερμανία και γνωρίζει από πρώτο χέρι πόσο σημαντικό είναι να βρεις τις σωστές πληροφορίες για διοικητικά, στρατολογικά, φορολογικά θέματα αλλά και υποστήριξη ακόμα και για να συμπληρώσεις μια αίτηση. «Θέλουμε αυτός ο σύλλογος να αποτελέσει τον φάρο για κάθε Ελληνα και Κύπριο γιατρό που θα έρθει εδώ. Κάτι το οποίο δεν βρήκαμε εμείς και χάρη σε φίλους και γνωστούς καταφέραμε να ενσωματωθούμε στο επαγγελματικό και κοινωνικό περιβάλλον. Προοδευτικά και με δεδομένο ότι θα συνεχίσουν να έρχονται γιατροί εδώ από τη χώρα μας, ο σύλλογος θα είναι πάντα αρωγός τους σε οτιδήποτε χρειαστούν. Αλλά η δημιουργία του έχει κι άλλους στόχους...».

Μόλις πριν από δύο εβδομάδες, στο πλαίσιο της φιλανθρωπικής δράσης του συλλόγου «Γένεσις», πραγματοποιήθηκε η πρώτη συνάντηση με εκπροσώπους του Κοινωνικού Ιατρείου της Αθήνας για να το ενισχύσουν με φάρμακα, υλικοτεχνικό εξοπλισμό και δωρεές αλλά και οικονομικά, καθώς από τα 40 ευρώ της ετήσιας συνδρομής των μελών το 25% θα πηγαίνει στο κοινωνικό ιατρείο.

«Ηρθαμε σε επαφή με γερμανικά νοσοκομεία και εταιρείες προκειμένου να μας δοθεί υλικοτεχνικός εξοπλισμός αλλά και με γιατρούς που θα ήθελαν να εργαστούν εθελοντικά στην Ελλάδα, και ήδη 10 Ελληνες, Γερμανοί και Ούγγροι διαφόρων ειδικοτήτων δέχθηκαν να δουλέψουν για έναν μήνα στο κοινωνικό ιατρείο... Και επειδή η δύναμη κάθε συλλόγου είναι τα μέλη του, καλούμε όλο τον κόσμο, γιατρούς και μη, να αγκαλιάσουν αυτό το νέο ξεκίνημα, οι σκοποί του συλλόγου να γίνουν και δικοί τους, δικοί σας, και να ενεργούμε όλοι μαζί μέσα από συλλογικές και ουσιαστικές δράσεις για τον άνθρωπο», συμπληρώνει ο κ. Κιούφης.

Γι' αυτό και η δράση του συλλόγου δεν σταματάει εδώ, καθώς μία φορά τον μήνα, ίσως και 2 αργότερα, αρχής γενομένης σε ένα δεκαπενθήμερο, την πρώτη Κυριακή του μήνα, για την ελληνική ομογένεια θα πραγματοποιούνται επιμορφωτικά σεμινάρια επί ιατρικών θεμάτων (καρδιολογικά, ορθοπεδικά και στη συνέχεια και ψυχιατρικά) στον χώρο της ελληνικής εκκλησίας. Το πρώτο, που θα γίνει σε δύο εβδομάδες, θα είναι ορθοπεδικό και την ευθύνη του θα έχει ο αντιπρόεδρος του συλλόγου, Γιάννης Γιαννακόπουλος, που ήδη βρίσκεται στη Γερμανία εδώ και μία τετραετία.

Τα ιδρυτικά μέλη του συλλόγου δηλώνουν ότι δεν θέλουν να αποτελέσουν ένα λόμπι, αλλά αντιθέτως επιθυμούν να ενταχθούν πλήρως στη γερμανική κοινωνία, ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι πολλοί κάποια στιγμή θα ήθελαν να επιστρέψουν στην Ελλάδα, κι γι' αυτό ένας ακόμη στόχος τους είναι να αναπτύξουν σχέσεις με τους γερμανικούς ιατρικούς συλλόγους. Προς αυτήν την κατεύθυνση σημαντική είναι η συμβολή του αντιπροέδρου του γερμανοελληνικού συνδέσμου στην περιοχή, ακτινολόγου Φαίδωνα Κοτσαμπόπουλου.

Επειδή το μυαλό των ειδικευόμενων γιατρών της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας όσα χρόνια κι αν λείπουν βρίσκεται πάντα στην Ελλάδα, αποφάσισαν να συμβάλουν και στο «Χαμόγελο του Παιδιού» με εθελοντική αιμοδοσία. Είναι γεγονός, σύμφωνα με τα μέλη του συλλόγου «Γένεσις», ότι ένα μέρος των εσόδων θα προσφέρονται σε κοινωνικούς φορείς στην Ελλάδα.

Δεύτερη η Ελλάδα στη μετανάστευση των γιατρών στο Βερολίνο

Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσίευσε πρόσφατα το ειδησεογραφικό πρακτορείο Bloomberg, η Ελλάδα κατατάσσεται στη δεύτερη θέση των μεταναστών γιατρών προς τη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωζώνης.

Ενδεικτικό είναι ότι το 2013, σύμφωνα με τα στοιχεία του πρακτορείου, καταγράφηκε η τρίτη σε σειρά ποσοστιαία αύξηση, καθώς ο αριθμός των ξένων γιατρών στη Γερμανία αυξήθηκε 120% την τελευταία δεκαετία, με αποτέλεσμα να φτάσει σήμερα τις 31.000.

Η Γερμανία προσφέρει ευκαιρίες και αρκετές θέσεις εργασίας στον ιατρικό τομέα λόγω της βασικής έλλειψης που παρουσιάζει σε γιατρούς.

Η κατάταξη

Από τους 31.000 γιατρούς μετανάστες στη Γερμανία, οι 2.500 είναι Ελληνες, ενώ στην πρώτη θέση βρίσκεται η Ρουμανία με 3.215 γιατρούς.

Ακολουθούν η Αυστρία, η Ρωσία, η Πολωνία, η Ουγγαρία, η Συρία, η Βουλγαρία, η Σλοβακία και η Ουκρανία, που ολοκληρώνουν την πρώτη δεκάδα των κρατών με τους περισσότερους μετανάστες γιατρούς στη Γερμανία.

Εκτός από τη Γερμανία, άλλες χώρες με τη μεγαλύτερη απορρόφηση γιατρών είναι το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ελβετία, οι ΗΠΑ και η Γαλλία.

ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΝΟΣΗΛΕΥΤΡΙΑ: ΠΗΓΑ ΣΕ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΣΩΘΗΚΑ.

«Κάτι πολύ σημαντικό, το οποίο ισχύει ακόμη και τώρα, είναι πως ερχόμενη να δουλέψω στην Γερμανία ένιωσα άνετα στο εργασιακό περιβάλλον που βρήκα. Παρά το γεγονός ότι δεν είχα μεγάλη εμπειρία και δεν γνώριζα την γλώσσα. Χρειάστηκε ένα σύντομο μόνο πέρασμα από τα ελληνικά νοσοκομεία, κατά την διάρκεια της πρακτικής μου, για να αντιληφθώ, πως δεν ήθελα επ’ουδενί να δουλέψω κάτω από τέτοιες συνθήκες. Ήρθα λοιπόν στην Γερμανία και βρήκα δουλειά στην Πανεπιστημιακή Κλινική του Ντίσελντροφ. Η ονομασία; Uni Klinik Düsseldorf. Κάτι σαν το γερμανικό «Παπαγεωργίου» για να καταλάβετε. Να ξεκινήσω με τα θετικά: Ακούω και στεναχωριέμαι ιδιαίτερα, για κακές συμπεριφορές γιατρών απέναντι στο νοσηλευτικό προσωπικό. Αυτά δεν συμβαίνουν εδώ. Ναι, υπάρχουν προστριβές και εντάσεις, είναι φυσιολογικό, αλλά κακή, προσβλητική συμπεριφορά δεν υφίσταται. Η συμπεριφορά που εισπράττω, ακόμη και ως αλλοδαπή εργαζόμενη, είναι πολύ καλύτερη, από αυτή που θα εισέπραττα σε ένα ελληνικό νοσοκομείο. Για αυτό είμαι σίγουρη. Τα ρεπό που δικαιούμαστε, ανάλογα με την κλινική/τμήμα πάντα, είναι περίπου 8 τον μήνα. Μπορεί να δουλέψω 8 μέρες σερί και να πάρω 2 μέρες ρεπό, μπορεί όμως να δουλέψω και 5 μέρες και να πάρω πάλι τις ίδιες μέρες ρεπό. Εννοείται πως δεν παρατηρούνται ελλείψεις σε υλικά, κάτι που ξέρω πως «ταλαιπωρεί» τα ελληνικά νοσοκομεία εδώ και χρόνια. Είναι σημαντικό να ξέρετε πως οι γερμανοί είναι πολύ απαιτητικoί στην δουλειά τους, δεν αστειεύονται. Είναι απαιτητικοί και αυστηροί όμως, όχι γιατί αντιμετωπίζουν ελλείψεις, ακόμη και στα αυτονόητα όπως εμείς, αλλά γιατί έτσι λειτουργεί το σύστημα τους. Να λειτουργούν ως επαγγελματίες που προσφέρουν την καλύτερη δυνατή θεραπεία στους ασθενείς. Αυτή είναι η κοσμοθεωρία του γερμανικού συστήματος υγείας και αφορά τους πάντες.
Π.χ, στον χώρο συγκέντρωσης των νοσηλευτών δεν υπάρχει…τηλεόραση όπως στην Ελλάδα. Θυμάμαι, έκανα την πρακτική μου στο «Ιπποκράτειο» και οι νοσηλευτές έβλεπαν…ελληνικά σήριαλ στην τηλεόραση, ενώ από έξω γινόταν χαμός με τους ασθενείς. Αυτά τα πράγματα δεν «παίζουν» στην Γερμανία. Δεν μας λείπουν ούτε υλικά επομένως για να κάνουμε την δουλειά μας, ούτε μηχανήματα. Η ασφάλεια και η υγιεινή των χώρων εργασίας είναι πολύ ικανοποιητική. Το σημαντικότερο; Πληρωνόμαστε κανονικά και στην ώρα μας. Ακόμη και στην καταβολή των εφημεριών είναι τυπικότατοι. Δεν έχει κανένα νοήμα να έρθεις εδώ, αν είναι να «τραβάς» τα ίδια «ζόρια» με την Ελλάδα» δηλώνει  η Δέσποινα Ζαμπατέλη, νοσηλεύτρια στην Πανεπιστημιακή Κλινική του Ντίσελντορφ, «Uni Klinik Düsseldorf».

Δέσποινα Ζαμπατέλη, νοσηλεύτρια «Uni Klinik Düsseldorf» : Ο μισθός και οι συνθήκες εργασίας στην Πανεπιστημιακή Κλινική του Ντίσελντορφ, δεν έχουν καμία σχέση με ότι ισχύει στην Ελλάδα. Για ποιο λόγο να επιστρέψω; Για να ταλαιπωρηθώ; Εδώ αναγνωρίζουν την αξία σου και σου προσφέρουν τα μέσα για να δουλέψεις αποτελεσματικά και να δεις τα οφέλη των κόπων σου. Ισχύει άραγε αυτό για την χώρα μας;

«Οι μισθοί για τους νοσηλευτές κυμαίνονται από 1.500 ευρώ έως 3.000. Για να είμαι ειλικρινής πάντως, το επάγγελμα της νοσηλεύτριας το βρίσκω άσχημο και δύσκολο, παρά το γεγονός ότι το αγαπώ. Νιώθω ότι υπάρχω και αναγνωρίζεται η αξία μου. Όταν γυρνάς όμως το βράδυ σπίτι σου, και δεν νιώθεις από την κούραση την μέση και τα πόδια σου, είναι αναπόφευκτο να αποκτήσεις κάποια στιγμή και τα αισθήματα αυτά. Σε καταβάλει αυτή η δουλειά, σωματικά και ψυχολογικά. Την εποχή αυτή κάνω το μεταπτυχιακό μου για να μεταπηδήσω σε διοικητική θέση. Ευτυχώς στην χώρα αυτή, υπάρχουν δυνατότητες εξέλιξης και η αναξιοκρατία κινείται, συγκριτικά με την Ελλάδα, σε πολύ χαμηλότερα επίπεδα. Όσον αφορά τους γερμανούς ασθενείς; Είναι ήσυχοι και σε καμία περίπτωση…φωνακλάδες όπως οι έλληνες. Δεν θα σε βρίσουν ούτε αυτοί, ούτε οι γιατροί. Ειδικότερα οι γιατροί, θα βρούν τον μπελά τους αν το κάνουν. Όλα είναι πολύ οργανωμένα εδώ. Υπάρχουν φορείς που προστατεύουν αποτελεσματικά τους εργαζόμενους. Θέλω να επαναλάβω πάντως, πως οι γερμανοί παίρνουν πολύ στα σοβαρά το 8ωρο της εργασίας. Το «ξεζουμίζουν». Όποιος/α θέλει να έρθει εδώ για δουλειά να το έχει αυτό στον νου του/της. Στην Ελλάδα πάντως, με την σημερινή κατάσταση που επικρατεί δεν επιστρέφω με τίποτα. Ο λόγος είναι καθαρά οικονομικός. Και ας μου λείπει πολύ η πατρίδα μου, ειδικά τώρα που καλοκαιριάζει. Αν αλλάξει η κατάσταση και φανεί πως η χώρα μας θα σωθεί, πολύς κόσμος θα επιστρέψει. Μέχρι τότε όμως…Και μια τελευταία συμβουλή προς τις συναδέλφισσες μου, πίσω στην Ελλάδα: Ας αλλάξουν επάγγελμα, όσες μπορούν. Δεν το λέω ειρωνικά, το λέω από αγάπη και ενδιαφέρον. Οι συνθήκες δεν προσφέρονται πλέον για αυτή την δουλειά. Είναι ανυπόφορες…».

ΚΑΙ  ΜΙΑ  ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΗ  ΓΙΑ  ΟΡΙΣΜΕΝΟΥΣ  ΓΙΑΤΡΟΥΣ (;)  ΠΟΥ  ΕΡΧΟΝΤΑΙ   ΣΤΗΝ  ΕΛΛΑΔΑ:  Πολλοί  Έλληνες  γονείς  φιλοδοξούν  τα  παιδιά  τους  να  γίνουν  γιατροί,  άσχετα  αν  δεν  τραβάει  η  ομάδα.  Έτσι  πολλά  ελληνόπουλα  έφευγαν  και  φεύγουν  για  ιατρικές  σπουδές  στις  εύκολες  ανατολικές  χώρες.  Αθηναία  γιατρός  που  σπούδασε  ιατρική  στην  Ρουμανία  του  Τσαουσέσκου,  μου  έλεγε  ότι  πολλοί  φοιτητές   περνούσαν  τα  μαθήματα  λαδώνοντας  τους  καθηγητές  τους, με  δύο  κούτες  ελληνικών προφυλακτικών.  Έτσι  ακριβώς.  Ο  κομμουνιστής  Τσαουσέσκου  ήθελε  να  αυξήσει  τον  ρουμανικό  πληθυσμό.  (Όχι  σαν  τον  μιμητή  του  εδώ,  τον  Τσίπρα,  που  θέλει  να  μειώσει  τον  ελληνικό  πληθυσμό  και  να  μας  γεμίσει  μουσουλμάνους).  Έτσι  ο  Τσαουσέσκου  δημιούργησε  την  ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΙΚΗ  ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ.  Απαγορευόταν  η  χρήση  προφυλακτικών  και  κάθε  γυναίκα  σε  ενδιαφέρουσα  παρακολουθείτο  αυστηρά.-

ΖΗΝΩΝ  ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ