CIA: «Πανωλεθρία» και «οπισθοχώρηση» ή αλλαγή σχεδίων και τρόπου δράσης λόγω περικοπών ή γεωπολιτικών ενδιαφερόντων…
Τι συμβαίνει στα καθ΄ ημάς…
Γράφει ο Γεωργίου Μιχαήλ
Κάποιοι ισχυρίζονται πως ο κόσμος των μυστικών υπηρεσιών και των πληροφοριών, μοιάζει με ουράνιο τόξο, αφού το πλήθος και η ποικιλία των επιχειρησιακών δράσεων που αναπτύσσονται είναι εξόχως σημαντικές. Κάποιοι άλλοι, πάλι, ισχυρίζονται πως στον κόσμο των κατασκόπων κυριαρχεί το μαύρο, λόγω του άγνωστου παράγοντα που υφίσταται πάντα στα επιχειρησιακά πεδία. Η αλήθεια ίσως να βρίσκεται κάπου στη μέση, αφού οι κατάσκοποι και οι μυστικές υπηρεσίες ασχολούνται με την συλλογή πληροφοριών (Κατασκοπεία) και την προστασία των πληροφοριών (Αντικατασκοπεία), δεν τους αρέσουν οι εκπλήξεις, δεν πιστεύουν στον παράγοντα τύχη και πάρα πολλές φορές κινούνται ακριβώς στα όρια της νομιμότητας και της παρανομίας.
Τα σύγχρονα κράτη που σέβονται τον εαυτό τους και που έχουν σχέδια για ένα καλύτερο και ασφαλέστερο μέλλον, γνωρίζουν πάρα πολύ καλά πως όλα εξαρτώνται από τις πληροφορίες που κατέχουν ή μπορούν να έχουν στη διάθεσή τους, αλλά και από τις πληροφορίες που δεν θα διαρρεύσουν σε άλλα κράτη που έχουν μεταξύ τους «ανταγωνιστική» δράση…
Στο σημείο αυτό αναλαμβάνουν οι ειδικές υπηρεσίες πληροφοριών, οι μυστικές δηλαδή υπηρεσίες, με τους ανθρώπους σκιές, τους πράκτορες. Και εάν είναι δύσκολο να διατηρηθεί μία πληροφορία κρυφή, είναι ακόμη πιο δύσκολο να αποκτηθεί μία σημαντική πληροφορία. Αυτή είναι η μάχη των πρακτόρων και των μυστικών υπηρεσιών. Αυτός είναι ο σκοτεινός χώρος που κινούνται για να διαθέσουν στις κυβερνήσεις των κρατών τους τα πλέον απαραίτητα όπλα στον σχεδιασμό και την εκτέλεση ενός πολιτικού ή στρατιωτικού ή προπαγανδιστικού σχεδιασμού. Αυτό είναι το πεδίο όπου ζωές χάνονται σιωπηλά και γεννιούνται ήρωες που ποτέ δεν γίνονται γνωστοί.
Η Κατασκοπεία και η Αντικατασκοπεία πολλές φορές συναντώνται και τις περισσότερες φορές είναι δυσδιάκριτες οι διαφορές τους στο επιχειρησιακό πεδίο. Η Κατασκοπεία ασκείται κυρίως (αν όχι αποκλειστικά) εκτός συνόρων σε ξένες χώρες και πολλές φορές στελέχη των υπηρεσιών Κατασκοπείας συμμετέχουν στη δημιουργία και στην κάλυψη δικτύων πρακτόρων ή των επαφών – πληροφοριοδοτών στις χώρες αυτές.
Η Αντικατασκοπεία, διενεργείται κατά κανόνα εντός της επικράτειας και σαν σκοπό έχει την διαφύλαξη πληροφοριών, έναντι ατόμων ή ομάδων που δρουν για λογαριασμό ξένων χωρών και υπηρεσιών εντός της επικράτειας. Στο σημείο αυτό, η Αντικατασκοπεία συνδράμει και τις αντιτρομοκρατικές υπηρεσίες με πληροφορίες και έχει την εποπτεία δράσεων αντιτρομοκρατικών επιχειρήσεων που διενεργούνται εντός της χώρας.
Το πλέον σημαντικό όλων, όμως, είναι η πρόσβαση στην πληροφορία. Και αυτή η πρόσβαση γίνεται είτε μέσω της δημιουργίας δικτύων πληροφοριοδοτών, είτε μέσω της ανάπτυξης ενός άμεσου κεκαλυμμένου δικτύου συλλογής και αξιοποίησης πληροφοριών.
Η δημιουργία δικτύου πληροφοριοδοτών είναι δυνατόν να υλοποιηθεί τόσο εντός όσο και εκτός της επικράτειας μίας χώρας. Σε κάθε περίπτωση τα κονδύλια που απαιτούνται είναι κάποιες φορές ιδιαίτερα σημαντικά και απαιτείται πολύχρονη εργασία για την δημιουργία ενός ασφαλούς και επαρκούς δικτύου, το οποίο ελέγχεται από ειδικούς επικεφαλείς τομέων, έχει σειρά ασφαλών κτιριακών εγκαταστάσεων και οικημάτων ασφαλείας προκειμένου να καλύπτονται επιχειρησιακές ανάγκες. Όλα αυτά είναι δυνατόν να καταστραφούν από έναν πληροφοριοδότη που «έσπασε» ή που έχασε την εμπιστοσύνη του στον διαχειριστή του, από μία σημαντική πληροφορία για την ασφάλεια του δικτύου που δεν συλλέχθηκε ή δεν αξιολογήθηκε κατάλληλα ή και για ένα πλήθος άλλων λόγων (συνήθως πολιτικών αποφάσεων).
Η δημιουργία όμως κεκαλυμμένων επιχειρησιακών δράσεων, σημαίνει πέρα από την πολύχρονη προσπάθεια, την δημιουργία μίας απροβλημάτιστης «βιτρίνας» για τους μετέχοντες πράκτορες, οι οποίοι δρουν χωρίς Διπλωματική ασυλία και παρουσιάζονται σαν επιχειρηματίες, τουρίστες, έμποροι, τυχοδιώκτες, μέλη ανθρωπιστικών οργανώσεων, φοιτητές ή και καθηγητές κ.α.
Αυτού του είδους οι επιχειρησιακές (κεκαλυμμένες) δραστηριότητες των μυστικών υπηρεσιών πληροφοριών, πολλές φορές αναπτύσσουν δικά τους δίκτυα και σε άλλες χώρες, σε διάφορες «στοχευμένες» ομάδες και εάν έχουν καλή υποδομή μπορούν να έχουν την δυνατότητα «ανεξάρτητης» δράσης και δημιουργίας υποδομών για μελλοντικά επιχειρησιακά πεδία.
Εν πολλοίς, όμως, η επιχειρησιακή ικανότητα και αποτελεσματικότητα εξαρτάται από τον παράγοντα πολιτική, αφού οι πολιτικοί φέρουν την ευθύνη αποφάσεων και εντολών που δίνονται προς εκτέλεση στις μυστικές υπηρεσίες. Και εάν είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς την πολιτική σκοπιμότητα μέσα από μία πολιτική ενέργεια – απόφαση, είναι πολλαπλάσια δύσκολο να αντιληφθεί κανείς τα αίτια και την πολυπλοκότητα (για εξασφάλιση του απόρρητου) μίας επιχειρησιακής δραστηριότητας των μυστικών υπηρεσιών πληροφοριών.
(Στο σημείο αυτό να σημειωθεί πως οι εμπλεκόμενοι πολιτικοί γνωρίζουν πολύ καλά τι εντολές δίνουν και είναι καλυμμένοι αλλά και εξαναγκασμένοι από το νόμο να διατηρούν απόρρητες τις σχετικές πληροφορίες).
Πρόσφατα δημοσίευμα των ”Los Angeles Times” (το παραθέτουμε ολόκληρο στο τέλος του άρθρου) αλλά και σοβαρά Ιστολόγια που το αναπαρήγαγαν σχολιάζοντας την είδηση χαρακτηρίζουν ως κολοσσιαία «πανωλεθρία»» την απόπειρα καταπολέμησης της τρομοκρατίας από την CIA, χωρίς όμως το δημοσίευμα να προσπαθεί να αναλύσει την γενικότερη αμερικανική πολιτική εξοικονόμησης χρήματος και «απεμπλοκής» από περιοχές εντάσεων και πολέμους, που είναι ιδιαίτερα δαπανηροί στον χώρο των πληροφοριών, λόγω των κεκαλυμμένων επιχειρησιακών δράσεων που αναπτύχθηκαν επί σειράς πολλών ετών στις περιοχές αυτές.
Επίσης, το συγκεκριμένο δημοσίευμα δεν ασχολείται διόλου με την φύση των προβλημάτων που προέκυψαν στις συγκεκριμένες περιοχές και τα οποία ενδεχομένως αποκαλυφθούν με την «επίσημη» αποχώρηση των δικτύων της CIA από τις περιοχές αυτές (πιθανότατη εμφάνιση μυστικών υπηρεσιών άλλων κρατών, που λειτουργούσαν ενάντια στις επιχειρησιακές δραστηριότητες των ΗΠΑ). Σαφέστατα αυτή η απόφαση «αποχώρησης» των ΗΠΑ από τις συγκεκριμένες περιοχές, δείχνει να αποτελεί μία μικρή ήττα, κανείς όμως μετά βεβαιότητας δεν μπορεί να αρνηθεί ότι πιθανότατα να πρόκειται για κίνηση παράλληλης στρατηγικής (λόγω της μεταβολής - πρόσκαιρης ή μη - της πολιτικής της ηγεσίας) που δύναται να αποφέρει πολλαπλάσια οφέλη.
Θα διαφωνήσουμε με την δημοσίευση των “LA Times” για τα περί «πανωλεθρίας της CIA από τους ανεπίσημους πράκτορες», γιατί παρακολουθώντας τα τελευταία χρόνια τι γίνεται και στα καθ΄ ημάς θεωρούμε ότι δεν υπάρχει καμία πανωλεθρία και ότι αυτές οι ενέργειες των μυστικών υπηρεσιών είναι η πεμπτουσία της δουλειάς τους… Αυτό άλλωστε είναι το αντικείμενό τους… Η Μυστική Δράση!!! Δηλαδή η Κατασκοπεία ή η αντιτρομοκρατική δράση διεισδύοντας στα μετόπισθεν του αντιπάλου ή σε τρομοκρατικές οργανώσεις κινούμενες στα όρια της νομιμότητας… Η δημιουργία δηλαδή οικημάτων ασφαλείας – εταιρειών και ο σχεδιασμός - οργάνωση κεκαλυμμένων επιχειρήσεων για κατασκοπευτική - αντιτρομοκρατική δράση... Και όχι η «ανέξοδη» συλλογή πληροφοριών από τα ΜΜΕ, το Διαδίκτυο ή η «Κατασκοπεία» με Διπλωματικά Διαβατήρια…
Γι αυτό και τέτοιου είδους επιχειρήσεις είναι πολύ δύσκολο να οργανωθούν ή και να επιτύχουν… Γιατί είναι επικίνδυνες, γιατί κοστίζουν συνήθως πολύ και γιατί όπως αναφέρεται και σε σχετικό άρθρο «Πρόκειται για τους πράκτορες που δεν διαθέτουν διπλωματική κάλυψη (non official cover agents) που θα τους επέτρεπε να επικαλεστούν ασυλία σε περίπτωση σύλληψής τους να προσπαθούν να στρατολογήσουν κάποιον πληροφοριοδότη.».
Όπως επίσης αναφέρει το άρθρο, που φυσικό είναι να μην σχολιάζει η περιβόητη CIA, «Οι πράκτορες αυτοί καθόντουσαν επί πολλά έτη στις περιοχές, παριστάνοντας τους φοιτητές, τους επιχειρηματίες κ.λπ. με στόχο να μπορέσουν να αποκτήσουν σταδιακά πρόσβαση σε συγκεκριμένους κύκλους και να πετύχουν να αποσπάσουν με διάφορους τρόπους τις πληροφορίες που αναζητούν.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα σε αυτές τις περιοχές βέβαια, είναι αφενός η έλλειψη βασικών γνώσεων όπως η τοπική γλώσσα (πόσοι πράκτορες μιλούν Παστούν ή Ούρντου;), αλλά και η τρομακτική δυσκολία να κατορθώσουν να ενσωματωθούν στην κουλτούρα της περιοχής και σχεδόν να μην τους ξεχωρίζεις από τον τοπικό πληθυσμό; Ενίοτε υπάρχει και το πρόβλημα των φυσικών χαρακτηριστικών, αν και η CIA διαθέτει στελέχη από πολλές περιοχές της γης…».
Εμείς λοιπόν θεωρούμε ότι η CIA κάνει πίσω (σύμφωνα πάντα με το σχετικό άρθρο) σε κάποιες υπό κάλυψη αποστολές της λόγω των ευρύτερων περικοπών που λαμβάνουν χώρα το τελευταίο διάστημα από την κυβέρνηση των ΗΠΑ αλλά και για λόγους αλλαγής πολιτικής και όχι για κανένα άλλο λόγο…
Με την ευκαιρία αυτή πάντως θα θέλαμε να θυμίσουμε στους αναγνώστες μας ότι όπως αποκαλύφθηκε προχθές αλλά και στο πρόσφατο παρελθόν και από αυτό εδώ το βήμα και η δική μας μυστική υπηρεσία (ΕΥΠ) είχε «στήσει» τέτοιου είδους επιχειρήσεις στο παρελθόν εντός κι εκτός Ελλάδος (Μπαρ στα Εξάρχεια, Κολλέγια, εταιρείες κλπ) κυρίως την περίοδο 2004 – 2009.
Και σύμφωνα με τα δημοσιεύματα όλα λειτουργούσαν «ρολόι» μέχρι που κάποιοι (επί κυβερνήσεως ΓΑΠ) αποφάσισαν να διαρρεύσουν στα ΜΜΕ τη δράση των επιχειρήσεων αυτών με αποτέλεσμα τη διάλυση των επιχειρήσεων αυτών, την αποκάλυψη των μυστικών δικτύων, τη δίωξη και τη διαπόμπευση στελεχών, την οικονομική καταστροφή συνεργατών – πρακτόρων της υπηρεσίας ακόμη δε τη φυλάκιση και το θάνατο ανθρώπων. Εντύπωση δε μας προξενεί το γεγονός ότι κάποιοι συνεχίζουν να αποκαλύπτουν σε συγκεκριμένα ΜΜΕ στοιχεία για τη δράση της υπηρεσίας στο εξωτερικό όπως συνέβη πρόσφατα με αστυνομικό υπό κάλυψη (έστω Διπλωματική) σε γειτονική χώρα… Όπως εντύπωση μας κάνει και το γεγονός ότι κανείς δεν έχει ασχοληθεί ακόμα με το θέμα των «δυσαρεστημένων πασόκων υπαλλήλων που είναι επιρρεπείς στις διαρροές» όπως αποκάλυψαν τα “WikiLeaks” και το έφερε με Ερώτηση στη Βουλή η Βουλευτής των ΑΝ.ΕΛΛ. κα Ξουλίδου.
Γι αυτό εμείς θα ήμαστε επιεικείς με την λειτουργία αυτή των πρακτόρων της CIA… Παρότι φανταζόμαστε ότι τα κονδύλια που διέθεσαν αυτοί δεν έχουν καμιά σχέση με αυτά που δαπάνησαν οι δικοί μας πράκτορες… Ούτε τα μέσα που διαθέτουν…
Αλλά αν σκεφτεί κανείς σε ποιες χώρες και κάτω από ποιες συνθήκες προσπάθησαν αυτοί τότε δεν πρέπει να τους αδικούμε χωρίς αυτό να σημαίνει ότι και οι δικοί μας έδρασαν σε καλύτερες συνθήκες… Οι πιθανότητες να πετύχαιναν ήταν πολύ μικρές...
Για σκεφθείτε επιχειρηματία Δυτικό στο Ιράν ή στο Αφγανιστάν ή Έλληνα επιχειρηματία, φοιτητή ή καθηγητή στα Σκόπια, στην Αλβανία και την Τουρκία… Και να μην είναι, σαν πράκτορας θα αντιμετωπιστεί...
Καλό θα είναι λοιπόν να είμαστε επιεικείς όταν κρίνουμε “under cover operations”… Γιατί θεωρούμε ότι είναι πολύ δύσκολο αυτό που κάνουν όσοι το κάνουν χωρίς Διπλωματική ασυλία... Είναι κάτι σαν τις δημοσιογραφικές έρευνες, σαν το ρεπορτάζ… Μακάρι να σου βγει το 1/3 των προσπαθειών...
Θέλουμε να πιστεύουμε ότι αυτή η δουλειά που κάνουν αυτοί οι άνθρωποι, αυτοί δηλαδή οι υπό κάλυψη πράκτορες, δεν είναι σαν την δουλειά κάποιων που το παίζουν σούπερ πράκτορες με Διπλωματικά Διαβατήρια και που πολλές φορές μας παραμύθιαζαν με τα απίστευτα «κατορθώματά» τους παραμυθιάζοντας πολλούς από εμάς…
Οι πιο παλιοί θα θυμούνται και την πολύ ωραία ταινία για τη δράση των αμερικανών πρακτόρων «Οι τρεις μέρες του Κόνδωρα»…
Σε κάθε περίπτωση, όμως, τονίζουμε πως η μυστική δράση πρακτόρων, η προσωπική τους επιβίωση και η επιτυχία των αποστολών τους, είναι αποτέλεσμα μακροχρόνιας σιωπηρής εργασίας ενός αριθμού ανθρώπων, οι οποίοι καλούνται να εκμεταλλευτούν τις δεξιότητες του επιχειρησιακού πράκτορα και να αντιμετωπίσουν τις προβλέψιμες ή μη δυσκολίες που προκύπτουν στο επιχειρησιακό πεδίο.
Τέλος, απευθύνοντας ένα μεγάλο ευχαριστώ σε αυτούς τους άγνωστους ήρωες, θέλουμε να υπενθυμίσουμε σε όλους πως το αποτέλεσμα της άκρως ευαίσθητης και επικίνδυνης δουλειάς των πρακτόρων εξαρτάται και από το κατά πόσο εμείς οι υπόλοιποι –και κυρίως οι πολιτικοί και τα δημοσιογραφικά περιβάλλοντά τους- έχουμε την αίσθηση της ευθύνης στην σιωπή μας...
Διαβάστε επίσης:
Διαλύονται τα δίκτυα πληροφοριών της ΕΥΠ!
Το «ξήλωμα» του Ελληνικού δικτύου πληροφόρησης στα Βαλκάνια
Η ΕΥΠ είχε... μπαρ στα Εξάρχεια Πόλεμος κατασκόπων με... εμπλοκή Γιώργου Κοραντής: «Ο Χρυσοχοΐδης διέλυσε την ΕΥΠ με κομματικούς εγκάθετους» Ίμια και πόλεμος των μυστικών υπηρεσιών
Το «ξήλωμα» του Ελληνικού δικτύου πληροφόρησης στα Βαλκάνια
Η ΕΥΠ είχε... μπαρ στα Εξάρχεια Πόλεμος κατασκόπων με... εμπλοκή Γιώργου Κοραντής: «Ο Χρυσοχοΐδης διέλυσε την ΕΥΠ με κομματικούς εγκάθετους» Ίμια και πόλεμος των μυστικών υπηρεσιών
Υποκλοπές και προστασία πληροφοριών , αξιολόγηση και σημαντικότητα
Ιδού τι και πως το κάνουν όλες οι μυστικές υπηρεσίες
Ιδού τι και πως το κάνουν όλες οι μυστικές υπηρεσίες
CIA's anti-terrorism effort called 'colossal flop'
CIA officers given 'non-official cover,' often posing as business executives, tried to collect intelligence on terrorists. The NOC program reportedly has had few successes
WASHINGTON — Several years ago, a senior officer in the CIA clandestine service attended a closed-door conference for overseas operatives. Speakers included case officers who were working in the manner Hollywood usually portrays spies — out on their own.
Most CIA officers abroad pose as U.S. diplomats. But those given what's called non-official cover are known as NOCs, pronounced "knocks," and they typically pose as business executives. At the forum, the NOCs spoke of their cover jobs, their false identities and measures taken to protect them. Few said much about gathering intelligence.
A colleague passed a caustic note to the senior officer. "Lots of business," it read. "Little espionage."
Twelve years after the CIA began a major push to get its operatives out of embassy cubicles and into foreign universities, businesses and other local perches to collect intelligence on terrorists and rogue nations, the effort has been a disappointment, current and former U.S. officials say. Along with other parts of the CIA, the budget of the so-called Global Deployment Initiative, which covers the NOC program, is now being cut.
"It was a colossal flop," a former senior CIA official said in sentiments echoed by a dozen former colleagues, most of whom spoke on condition of anonymity to discuss a classified program.
Spurred by Congress after the attacks of Sept. 11, 2001, the CIA rushed to put its eyes and ears in gritty corners of the globe where Al Qaeda and other adversaries operate or recruit. The risk was considerable: Unlike CIA officers in embassies, NOCs have no diplomatic immunity if caught, and could face imprisonment or worse.
The CIA spent at least $3 billion on the program, and the number of specially trained spies grew from dozens to hundreds. The entire clandestine service is believed to total about 5,000 people.
But because of inexperience, bureaucratic hurdles, lack of language skills and other problems, only a few of the deep-cover officers recruited useful intelligence sources, several former officers said.
Some of the most ambitious efforts were aimed at Iran, former officers said. The CIA created front companies and elaborate fake identities for operatives trying to recruit sources inside Iran's nuclear and missile procurement networks.
But Iranian authorities were able to expose American operatives, said two former senior CIA officials. They were transferred back to CIA headquarters in Virginia or other U.S. posts.
Sometimes the CIA didn't send the right people with the right cover, said Joseph Wippl, former chief of the CIA's Europe division. Others were posted "a zillion miles from where their targets were located," he said.
CIA leaders also were reluctant to put the special spies in harm's way.
"There was just a great unwillingness to put NOCs in really, really dangerous places," said another former case officer. "If you're a high-grade agency manager, are you going to sign off on a memo that puts Joe Schmuckatelli in Pyongyang? Whether you are a careerist or not, that is a hard decision for anybody to make."
The program also was tainted by financial irregularities, according to a former senior CIA official. The CIA's inspector general found that some NOCs billed the agency for unjustified time and expenses, three former officials said, and it forced a few to repay money.
A CIA spokesman, Todd Ebitz, declined to comment about the NOC program, its budget or its problems.
"The agency does not discuss publicly any cover techniques that it may employ," he wrote in an email. "The CIA does keep the congressional intelligence oversight committees fully informed of its activities, which are constantly evolving to meet the threats to national security. And, while the details of the agency budget remain properly classified, sequestration and budget cutbacks have affected the entire federal government, including CIA."
The best-known NOC was Valerie Plame. In the mid-1990s, while in Brussels, she posed as an energy analyst for a Boston-based firm, Brewster Jennings & Associates, which the CIA later acknowledged was a front company. Plame maintained her false identity after she moved back to CIA headquarters in 1997, traveling frequently to the Middle East and elsewhere to recruit agents who could spy in Iran and elsewhere.
Her CIA career ended in 2003 after Bush administration officials leaked her name to the press in an effort to discredit her husband, who had claimed the White House had manipulated intelligence on Iraq. A White House aide, I. Lewis "Scooter" Libby, was later convicted of perjury and obstruction of justice. Plame's best-selling book on the case, "Fair Game," was turned into a Hollywood film.
Masking spies as engineers, consultants or other professions has long been part of the CIA playbook. But the push took on new urgency after the 2001 terrorist attacks exposed the CIA's lack of informants inside Al Qaeda and other terrorist networks.
It wasn't that CIA officers were expected to personally infiltrate Al Qaeda. But working outside the embassy might make it easier to recruit local sources in Pakistan, Yemen and elsewhere who could collect intelligence on terrorist money, aims and intentions.
In 2004, then-CIA Director Porter J. Goss announced a new effort to put more officers under deep cover to gain what he called "close-in access to the plans and intentions" of America's adversaries. Soon after, Congress passed legislation permitting undercover CIA officers serving overseas to keep salaries from their civilian cover jobs even if it exceeded their federal paychecks.
Members of the Senate Intelligence Committee pressed the CIA to go further. They attached a provision to their 2006 intelligence authorization measure questioning whether the spy service was "committed to doing what is needed to ensure that NOC operations are successful."
The agency doubled down. A growing number of recruits at the CIA training facility at Camp Peary, Va., known as the Farm — including the class of 2008, the largest in CIA history — was made up of NOCs, former officials said.
Unlike their classmates, they were barred from making cellphone calls or using the Internet in order to hide any ties to the CIA. Later, many would operate in their own names, holding real jobs for multinational companies around the globe.
But when it came to penetrating terrorist networks, NOCs suffered the same shortcomings as other CIA officers — too few spoke Urdu, Pashto, Dari or other necessary languages, or could disappear in local cultures, former CIA officers say.
In 2008, a former CIA operative's biting memoir, "The Human Factor," was published, describing his 15 years overseas targeting nuclear networks and terrorist groups. He wrote that the CIA had spent at least $3 billion since 2001 to get deep-cover operatives overseas, but only a few had been successfully deployed.
"There were only a handful of effective NOCs overseas, and that never changed," the author, who uses the pseudonym Ishmael Jones, said in a telephone interview.
In 2010, then-CIA Director Leon E. Panetta gave a speech promising "new approaches to cover." But the vast majority of case officers continue to pose as diplomats, U.S. officials say.
John Maguire, who retired from the CIA in 2005, argues that the CIA could help the NOC program by doing more to establish legitimate commerce for the front companies. But that would cause headaches for CIA administrators, he acknowledged.
Maguire said he knew only three successful NOCs in his 23 years as a case officer. "They were absolute nightmares for the administrative bureaucracy of the agency," he said.
ken.dilanian@latimes.com
A colleague passed a caustic note to the senior officer. "Lots of business," it read. "Little espionage."
Twelve years after the CIA began a major push to get its operatives out of embassy cubicles and into foreign universities, businesses and other local perches to collect intelligence on terrorists and rogue nations, the effort has been a disappointment, current and former U.S. officials say. Along with other parts of the CIA, the budget of the so-called Global Deployment Initiative, which covers the NOC program, is now being cut.
"It was a colossal flop," a former senior CIA official said in sentiments echoed by a dozen former colleagues, most of whom spoke on condition of anonymity to discuss a classified program.
Spurred by Congress after the attacks of Sept. 11, 2001, the CIA rushed to put its eyes and ears in gritty corners of the globe where Al Qaeda and other adversaries operate or recruit. The risk was considerable: Unlike CIA officers in embassies, NOCs have no diplomatic immunity if caught, and could face imprisonment or worse.
The CIA spent at least $3 billion on the program, and the number of specially trained spies grew from dozens to hundreds. The entire clandestine service is believed to total about 5,000 people.
But because of inexperience, bureaucratic hurdles, lack of language skills and other problems, only a few of the deep-cover officers recruited useful intelligence sources, several former officers said.
Some of the most ambitious efforts were aimed at Iran, former officers said. The CIA created front companies and elaborate fake identities for operatives trying to recruit sources inside Iran's nuclear and missile procurement networks.
But Iranian authorities were able to expose American operatives, said two former senior CIA officials. They were transferred back to CIA headquarters in Virginia or other U.S. posts.
Sometimes the CIA didn't send the right people with the right cover, said Joseph Wippl, former chief of the CIA's Europe division. Others were posted "a zillion miles from where their targets were located," he said.
CIA leaders also were reluctant to put the special spies in harm's way.
"There was just a great unwillingness to put NOCs in really, really dangerous places," said another former case officer. "If you're a high-grade agency manager, are you going to sign off on a memo that puts Joe Schmuckatelli in Pyongyang? Whether you are a careerist or not, that is a hard decision for anybody to make."
The program also was tainted by financial irregularities, according to a former senior CIA official. The CIA's inspector general found that some NOCs billed the agency for unjustified time and expenses, three former officials said, and it forced a few to repay money.
A CIA spokesman, Todd Ebitz, declined to comment about the NOC program, its budget or its problems.
"The agency does not discuss publicly any cover techniques that it may employ," he wrote in an email. "The CIA does keep the congressional intelligence oversight committees fully informed of its activities, which are constantly evolving to meet the threats to national security. And, while the details of the agency budget remain properly classified, sequestration and budget cutbacks have affected the entire federal government, including CIA."
The best-known NOC was Valerie Plame. In the mid-1990s, while in Brussels, she posed as an energy analyst for a Boston-based firm, Brewster Jennings & Associates, which the CIA later acknowledged was a front company. Plame maintained her false identity after she moved back to CIA headquarters in 1997, traveling frequently to the Middle East and elsewhere to recruit agents who could spy in Iran and elsewhere.
Her CIA career ended in 2003 after Bush administration officials leaked her name to the press in an effort to discredit her husband, who had claimed the White House had manipulated intelligence on Iraq. A White House aide, I. Lewis "Scooter" Libby, was later convicted of perjury and obstruction of justice. Plame's best-selling book on the case, "Fair Game," was turned into a Hollywood film.
Masking spies as engineers, consultants or other professions has long been part of the CIA playbook. But the push took on new urgency after the 2001 terrorist attacks exposed the CIA's lack of informants inside Al Qaeda and other terrorist networks.
It wasn't that CIA officers were expected to personally infiltrate Al Qaeda. But working outside the embassy might make it easier to recruit local sources in Pakistan, Yemen and elsewhere who could collect intelligence on terrorist money, aims and intentions.
In 2004, then-CIA Director Porter J. Goss announced a new effort to put more officers under deep cover to gain what he called "close-in access to the plans and intentions" of America's adversaries. Soon after, Congress passed legislation permitting undercover CIA officers serving overseas to keep salaries from their civilian cover jobs even if it exceeded their federal paychecks.
Members of the Senate Intelligence Committee pressed the CIA to go further. They attached a provision to their 2006 intelligence authorization measure questioning whether the spy service was "committed to doing what is needed to ensure that NOC operations are successful."
The agency doubled down. A growing number of recruits at the CIA training facility at Camp Peary, Va., known as the Farm — including the class of 2008, the largest in CIA history — was made up of NOCs, former officials said.
Unlike their classmates, they were barred from making cellphone calls or using the Internet in order to hide any ties to the CIA. Later, many would operate in their own names, holding real jobs for multinational companies around the globe.
But when it came to penetrating terrorist networks, NOCs suffered the same shortcomings as other CIA officers — too few spoke Urdu, Pashto, Dari or other necessary languages, or could disappear in local cultures, former CIA officers say.
In 2008, a former CIA operative's biting memoir, "The Human Factor," was published, describing his 15 years overseas targeting nuclear networks and terrorist groups. He wrote that the CIA had spent at least $3 billion since 2001 to get deep-cover operatives overseas, but only a few had been successfully deployed.
"There were only a handful of effective NOCs overseas, and that never changed," the author, who uses the pseudonym Ishmael Jones, said in a telephone interview.
In 2010, then-CIA Director Leon E. Panetta gave a speech promising "new approaches to cover." But the vast majority of case officers continue to pose as diplomats, U.S. officials say.
John Maguire, who retired from the CIA in 2005, argues that the CIA could help the NOC program by doing more to establish legitimate commerce for the front companies. But that would cause headaches for CIA administrators, he acknowledged.
Maguire said he knew only three successful NOCs in his 23 years as a case officer. "They were absolute nightmares for the administrative bureaucracy of the agency," he said.
ken.dilanian@latimes.com
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια που δεν συνάδουν με το περιεχόμενο της ανάρτησης, όπως και σχόλια υβριστικά προς τους αρθρογράφους, προσβλητικά σχόλια προς άλλους αναγνώστες σχολιαστές και λεκτικές επιθέσεις προς το ιστολόγιο θα διαγράφονται.