ΟΤΑΝ ΟΙ ΚΙΝΕΖΟΙ ΑΦΑΙΡΕΣΑΝ ΤΟΝ ΜΑΟ ΚΑΙ ΕΒΑΛΑΝ ΤΟΝ ΔΙΣΚΟΒΟΛΟ ΤΟΥ ΜΥΡΩΝΑ ΣΤΑ ΧΑΡΤΟΝΟΜΙΣΜΑΤΑ ΤΟΥΣ

 

Το αρχαιοελληνικό μαρμάρινο άγαλμα του Δισκοβόλου του Μύρωνος εμφανίστηκε στα  νέα χαρτονομίσματα της Κίνας, εν’ όψει των Ολυμπιακών Αγώνων  2008, θέτοντας έτσι τέλος στην παράδοση, που θέλει τον Μάο να εμφανίζεται σε όλα τα χαρτονομίσματα.

Το νέο τραπεζογραμμάτιο, αξίας μικρότερης του ενός ευρώ, ήταν το πρώτο, που εκδόθηκε μετά το 1999  και δεν απεικονίζει τον Μάο. Την  θέση του ο ηγέτης της Πολιτιστικής Επανάστασης έδωσε στον αρχαιοελληνικό Δισκοβόλο του Μύρωνος -κατά την απομίμηση η οποία υπάρχει στο τελευταίο νεοελληνικό χιλιόδραχμο. 

 Η Κεντρική Τράπεζα της Κίνας αφαίρεσε  την εικόνα του Μάο Τσετούνγκ από έξι εκατομμύρια χαρτονομίσματα των δέκα γιουάν (1.46 δολάρια) για να γιορτάσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες  του  2008.

Στην  μία πλευρά του χαρτονομίσματος εμφανίζεται το αρχαιοελληνικό μαρμάρινο άγαλμα του Δισκοβόλου, πορτραίτα αθλητών και τον αριθμό 2008.
Από την άλλη πλευρά του χαρτονομίσματος εμφανίζεται το Εθνικό Στάδιο ή αλλιώς η « Φωλιά του Πουλιού », στο βόρειο Πεκίνο, ο κυριότερος χώρος διεξαγωγής των Ολυμπιακών.

Ο  ΜΥΡΩΝ 

Ο Μύρων (έδρασε περίπου 480–440 π.Χ.) ήταν Έλληνας γλύπτης.

Γεννήθηκε στις Ελευθερές, μια πόλη στα σύνορα της Αττικής με την Βοιωτία. Σύμφωνα με τον Πλίνιο ήταν μαθητής του Αγέλαδου από το Άργος, ο οποίος για ένα μεγάλο διάστημα ήταν κορυφαίος γλύπτης της πελοποννησιακής γλυπτικής σχολής με θέμα τον αθλητισμό.


Δούλευε σχεδόν αποκλειστικά σε μπρούντζο και δημιούργησε πολλούς ανδριάντες θεών και ηρώων. Ο περιηγητής Παυσανίας μας αναφέρει ότι έργα του Μύρωνα υπήρχαν και ήταν ακόμα στην θέση τους τον 2ο αι. μ.Χ. Τα πιο φημισμένα του έργα παριστάνουν αθλητές την στιγμή της επίδοσής τους, με τελειότητα στάσης, λεπτομερειών και αναλογίας. Ο Πλίνιος αναφέρει ότι τα έργα του Μύρωνα ήταν περισσότερα μα και πιο επιμελέστερα των έργων του Πολύκλειτου.  Οι διασημότερες εργασίες του σύμφωνα με τον Πλίνιο απεικόνιζαν τον Μινώταυρο, τον Κέρβερο, τον Περσέα, τον σάτυρο Μαρσύα, τον Ηρακλή, έναν αθλητή της δισκοβολίας και τον Απόλλωνα της Εφέσου.

Ένας από τους Πάπυρους της Οξυρρύγχου μας δίνει τις ημερομηνίες των νικητών στην Ολυμπία των οποίων ο Μύρων κατασκεύασε ανδριάντες. Ήταν ο Τιμάνθης στην Ολυμπιάδα του 456 π.Χ., ο Λαδάς πιθανόν το 476 π.Χ., ο Λύκινος που νίκησε το 448 και 444 π.Χ.. Από αυτές τις χρονολογίες συμπεραίνουμε ότι ο Μύρων πρέπει να ήταν σύγχρονος, αλλά και γηραιότερος του Φειδία και του Πολύκλειτου.


Ο  ΔΙΣΚΟΒΟΛΟΣ  ΤΟΥ  ΜΥΡΩΝΟΣ

Ο Δισκοβόλος είναι φημισμένο χάλκινο έργο του αρχαίου Έλληνα καλλιτέχνη Μύρωνα, που χρονολογείται γύρω στο 450 π.Χ.

Εικονίζεται νεαρός αθλητής στο αγώνισμα της δισκοβολίας, το οποίο μαζί με την πάλη ανήκε στα βαριά αγωνίσματα του πεντάθλου. Βρίσκεται στη φάση λίγο πριν από την τελική ρίψη του δίσκου. Αυτό το στιγμιότυπο διαιωνίσθηκε στο πρωτότυπο χάλκινο έργο του Μύρωνος, το οποίο αποδίδει το ρωμαϊκό μαρμάρινο αντίγραφο Lancelotti στο Museo Nazionale της Ρώμης.
Ο δισκοβόλος του Μύρωνος, στημένος στην Ακρόπολη λίγο πριν από τα μέσα του 5ου αι. π.Χ., άσκησε καταλυτική επιρροή στους μεταγενέστερους καλλιτέχνες, οι οποίοι το αντέγραψαν ή το μετέπλασαν.

Παρόλο που χαρακτηρίζεται από ελεύθερη κίνηση, το έργο διατηρεί κάποια αρχαϊκά στοιχεία όπως το ότι είναι δισδιάστατο (με κύρια όψη την μπροστινή). Σκοπός του έργου είναι η ανάδειξη της έντασης της στιγμής, ενώ το γαλήνιο πρόσωπο τονίζει την αυτοσυγκέντρωση του αθλητή. Ο κορμός του δέντρου (στήριγμα) προστέθηκε αργότερα στα αντίγραφα για λόγους στατικούς.  Γνωρίζουμε πως ο Δισκοβόλος ήταν κατασκευασμένος περίπου κατά τον 5ο αιώνα π.Χ.  Επίσης υπάρχει ιδιαίτερη αμφιβολία σχετικά με το πού έχει στρέψει το βλέμμα του. Αρκετοί άνθρωποι υποστηρίζουν πως κοιτάει τον δίσκο του, κάποιοι άλλοι πιστεύουν πως κοιτάει το κοινό και άλλοι πως τον βοηθάει στην φόρα και στην αυτοσυγκέντρωση.

Ο Δισκοβόλος είναι από τα πρώτα έργα στην ιστορία της τέχνης που απεικονίζει τον αθλητή σε στιγμιαία στάση (στιγμιότυπο, ενσταντανέ).


Παρόλο που το πρωτότυπο έργο έχει χαθεί, τα μαρμάρινα ρωμαϊκά αντίγραφα που σώθηκαν ως τις μέρες μας - με πιστότερο αυτό του λεγόμενου «Δισκοβόλου Lancelloti - οδήγησαν τους μελετητές στην ταύτιση των αντιγράφων με το χάλκινο πρωτότυπο των κλασικών χρόνων.

Περιγραφές του Λουκιανού δεν διαφοροποιούν το χάλκινο πρωτότυπο των κλασικών χρόνων από τα μαρμάρινα ρωμαϊκά αντίγραφα.

Ο αθλητής παριστάνεται τη στιγμή που συγκεντρώνει όλες του τις δυνάμεις στην εκτέλεση της βολής. Γέρνει έντονα προς τα εμπρός, στρέφοντας τον κορμό και το κεφάλι προς τα δεξιά, ενώ ταυτόχρονα λυγίζει τα γόνατα. Το δεξιό του πέλμα πατά σταθερά στο έδαφος, ενώ το αριστερό μόλις που στηρίζεται, με τα πέλματα προς τα έξω. Το δεξί του χέρι, που φέρει το δίσκο, είναι απλωμένο προς τα πίσω, ενώ προκειμένου να ισοζυγίσει το κορμί του ο αθλητής φέρνει το αριστερό προς το γόνατο.

Η συνολική στάση του κορμιού του μαρτυρά την ένταση τις στιγμής, που αποτυπώνεται στις φουσκωμένες φλέβες του και τους κραταιούς μυς. Αντίθετα, το πρόσωπό του παραμένει γαλήνιο τονίζοντας την αυτοσυγκέντρωση του δισκοβόλου για την επίτευξη της καλύτερης δυνατής ρίψης.

Εντυπωσιακή είναι και η δομή του αγάλματος: το επάνω μέρος στρέφει προς τα αριστερά μαζί με το κεφάλι και το κάτω προς τα δεξιά, σε μια κεντρομόλο- κεντρόφυγη κίνηση.

Ο Δισκοβόλος του Μύρωνα είναι αποτέλεσμα προσεκτικής μελέτης του ανθρωπίνου σώματος και αγγίζει τον ρεαλισμό. Ωστόσο, αν εξαιρέσουμε την ελεύθερη κίνησή του, το έργο διατηρεί ακόμη κάποια αρχαϊκά κατάλοιπα, όπως το γεγονός ότι δεν είναι περίοπτο, αλλά δισδιάστατο, με κύρια όψη την μπροστινή.

 

ΤΟ  ΡΩΜΑΪΚΟ  ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ 

(με ύψος: 1,55 μ.)

Ρωμαϊκό μαρμάρινο αντίγραφο χαμένου χάλκινου αγάλματος  του 460-450 π.Χ. Το πρωτότυπο αναγνωρίστηκε από περιγραφή του Λουκιανού. Από τα αρκετά ρωμαϊκά αντίγραφα που υπάρχουν,
σημαντικότερο θεωρείται αυτό της Ρώμης
(Δισκοβόλος Λαντσελότι).
Το άγαλμα βρέθηκε το 1781 στο Εσκυλίνο λόφο της Ρώμης.  Απεικονίζει γυμνό δισκοβόλο που έχει λυγίσει τα γόνατά του γέρνει προς τα εμπρός. Ο κορμός και το κεφάλι είναι στραμμένα δεξιά.
Το δεξί του πόδι στηρίζεται στα ακροδάχτυλα. Απεικονίζει τη στιγμή πριν ο δισκοβόλος στραφεί γύρω από τον άξονά του για να εκσφενδονίσει το δίσκο. Τα μαλλιά του αθλητή αποδίδονται με βοστρύχους (αρχαϊκό στοιχείο).

Το 1938 το άγαλμα αγοράστηκε από  τον  Χίτλερ έναντι 5.000.000 λιρών,  δηλαδή  σε  σημερινές  τιμές  περίπου  10.000.000  ευρώ !  
Εκτέθηκε στη Γλυπτοθήκη του Μονάχου.
Επέστρεψε στη Ρώμη το 1948.

 

 

«Οι απαιτήσεις μας απέναντι στην γερμανική νεολαία είναι διαφορετικές από ότι ήταν οι απαιτήσεις του παρελθόντος. Κατά την άποψή μας η γερμανική νεολαία του μέλλοντος πρέπει να είναι σφριγηλή και λεπτόκορμη σαν κυνηγόσκυλα, ανθεκτική σαν δέρμα και σκληρή σαν χάλυβα Κρουπ. Πρέπει να εκπαιδεύσουμε το νέο άνθρωπο, ώστε ο λαός μας να μην γίνει θύμα του εκφυλισμού, που συνεχώς φανερώνεται στην εποχή μας».

Από ομιλία του  Χίτλερ  μπροστά σε 54.000 μέλη της Χιτλερικής Νεολαίας στη Νυρεμβέργη, 14 Σεπτεμβρίου 1935

Ο  ΧΙΤΛΕΡ  ΚΑΙ  Ο  ΔΙΣΚΟΒΟΛΟΣ  ΤΟΥ  ΜΥΡΩΝΟΣ

Το 1936 ο Χίτλερ έστειλε φωτογράφους στην Ελλάδα για να αποδείξουν ότι οι σημερινοί Έλληνες του 20ού αιώνα   είναι αυθεντικοί  απόγονοι των αρχαίων  Ελλήνων. Προετοιμάζοντας  ο  Χίτλερ τους  Ολυμπιακούς αγώνες του  Βερολίνου,  είχε  ως υπόδειγμα, πνευματικό και μορφολογικό,  τους   αρχαίους  Έλληνες.

 Ο  ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΙΟΣ  ΚΩΠΗΛΑΤΗΣ  ΝΙΚΟΣ  ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ,  Η  ΜΟΡΦΗ  ΤΟΥ  ΟΠΟΙΟΥ  ΕΚΑΝΕ  ΠΑΤΑΓΟ  ΣΤΗΝ  ΓΕΡΜΑΝΙΑ  ΤΟΥ  ΧΙΤΛΕΡ

Ένας Γερμανός φωτογράφος βρίσκει  τον Νίκο Ζαφειρόπουλο, κωπηλάτη του Ναυτικού  Ομίλου Θεσσαλονίκης  και ξεναγό, ο  οποίος  ήταν τυχαίος επισκέπτης του αρχαιολογικού μουσείου Αθηνών και τον  πείθει να ποζάρει δίπλα  στο άγαλμα του Ερμού.  Η  ομοιότητα  του   Θεσσαλονικιού με  τον  Ερμή του Πραξιτέλη  είναι καταπληκτική. Ο  Ζαφειρόπουλος  είναι  ίδιος και απαράλλαχτος με τον Ερμή!

      Ο ΧΙΤΛΕΡ ΜΕ ΤΟ ΔΙΣΚΟΒΟΛΟ, ΠΟΥ ΤΟΝ ΘΕΩΡΟΥΣΕ ΑΝΥΠΕΡΒΛΗΤΟ ΕΡΓΟ ΤΕΧΝΗΣ.
ΤΟΝ ΑΓΟΡΑΣΕ ΤΟ 1938 ΓΙΑ 5 ΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ ΛΙΡΕΣ

Η σκηνοθέτης Ρίφενσταλ που είχε αναλάβει την κινηματογράφηση των αγώνων, είχε εντολή από τον Χίτλερ, να κάνει διαφημιστικά ντοκυμαντέρ, με τους Γερμανούς να θυμίζουν αγάλματα αρχαίων Ελλήνων.

 Ο Χίτλερ είχε αδυναμία στο κάλος των αγαλμάτων των αρχαίων Ελλήνων, όπως  στον δισκοβόλο του Μύρωνα, που  του προκαλούσε δέος, όπως και ο Ερμής του Πραξιτέλη.

Όταν του έφεραν τη φωτογραφία του αγάλματος με τον Έλληνα νέο να ποζάρει δίπλα του, του έκανε τόση εντύπωση η διαχρονική ομοιότητά τους, που έδωσε εντολή να χρησιμοποιηθεί  για διαφήμιση της Γερμανικής  φυλής, η οποία στα έντυπα παρουσιαζόταν  σαν  συνέχεια  της  αρχαιοελληνικής.

Έτσι όταν η  φωτογραφία Ερμής – Ζαφειρόπουλος  δημοσιεύτηκε στα  γερμανικά περιοδικά, με εντολή του Χίτλερ,  αυτό  θεωρήθηκε  ως άλλη μία επιβεβαίωση διεθνώς,  ότι και οι   σημερινοί Έλληνες είναι γνήσιοι απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων.-

ΖΗΝΩΝ  ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ