«ΜΕ ΠΙΑΝΕΙ ΤΡΟΜΟΣ ΟΤΑΝ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΟΤΑΝ ΑΝ ΝΙΚΟΥΣΑΜΕ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ». ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΥΡΚΟΣ.

ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ  1944  

Κατά τη διάρκεια του Δεκεμβρίου 1944, ορδές αλητών, περιθωριακών και εγκληματιών του ΚΚΕ ξεχύθηκαν σε όλη την πρωτεύουσα ληστεύοντας, βιάζοντας και δολοφονώντας όποιον ήθελαν. Είναι οι εφιαλτικές μέρες των σφαγών με τα κονσερβοκούτια, οι κολασμένες ημέρες των μανιακών δολοφόνων όπως οι Μονέδας, Κουκούτσης, Μπουρδής, Τζογανάκης, Μακαρώνας. Στο Περιστέρι, Τουρκοβούνια, Υμηττό, Διυλιστήρια Ούλεν, Λατομεία Κοπανά, Καισαριανή, Πειραιά κ.α. διαπράχθηκαν φρικτά βασανιστήρια και ομαδικές σφαγές. Επακολούθησε ομηρία χιλιάδων ανθρώπων, από τους οποίους πέθαναν εκατοντάδες. Οι φονευθέντες υπερέβησαν τους 25.000.  Άνδρες, γυναίκες, παιδιά, βρέφη, θρηνούν και ουρλιάζουν μέσα από τα βάραθρα και τα ξεροπήγαδα. Οι κραυγές τους σαν πύρινη ρομφαία τρυπούν τις ψυχές μας, μας καταριούνται που τους ξεχάσαμε και δεν τους δικαιώσαμε. Στοιχειώνουν τη χώρα και την οδηγούν στο χαμό. Κλαίνε και φωνάζουν γιά το Έγκλημα που δεν έχει προηγούμενο, που μόνο μισέλληνες με δαιμονικά μυαλά μπορούσαν να σχεδιάσουν και να εκτελέσουν. Δεκάδες χιλιάδες φόνοι, στο θυσιαστήριο της αριστερής παρανοϊκής τυραννίας.


Τα θηρία που μακέλεψαν την Ελλάδα, οι συνοδοιπόροι και οι επίγονοι τους, σήμερα τιμώνται δοξάζονται και ανταμείβονται. Περιφέρουν αλαζονικά τις ξιπασμένες και κολασμένες μορφές τους, στη σημερινή κοινωνία της σήψης και της διαστροφής, που οι ίδιοι δημιούργησαν.

«Όλοι αυτοί, ας μην τους πω όλους, ήταν περιτρίμματα. Με πιάνει τρόμος άμα σκεφτώ ότι π.χ. αν νικούσε τότε η επανάστασή μας θα είχαμε πρωθυπουργό τον Μάρκο, έναν γελοίο άνθρωπο -τον είδα από κοντά και κατάλαβα τι γελοίος άνθρωπος ήταν- θα είχαμε υπουργό Οικονομικών τον Μπαρτζώτα, θα είχαμε υπουργό της Παιδείας π.χ. τον Στρίγγο, θα είχαμε υπουργό των Εσωτερικών τον άλλον, τον ανεκδιήγητο άνθρωπο που ήρθε από την Κρήτη, τον Βλαντά, ο οποίος ήταν για την εποχή εκείνη ένας ήρωας για τη νεολαία, γραμματέας της νεολαίας κ.τ.λ. Άνθρωποι γελοίοι, χωρίς καμιά παιδεία για να παίξουν έναν ουσιαστικό ρόλο, σαν αυτόν που φιλοδοξούσαν να παίξουν. Κι όμως εκείνη την εποχή, σας επαναλαμβάνω, τους έβλεπα τους ανθρώπους αυτούς σαν γίγαντες».

(«Καθημερινή», 3 Δεκεμβρίου 2006)

Κομμουνιστής  Λεωνίδας  Κύρκος

Νίκος Ζαχαριάδης, στην 12η Ολομέλεια της Κ.Ε. του ΚΚΕ (25-27 Ιουνίου 1945):

 «Αγριότητες έγιναν και τέτοιες έκαμαν και μέλη του κόμματος... Περιπτώσεις όπως του Κορώνη, είτε της ηθοποιού Παπαδάκη δεν μπορούν να βρουν δικαίωση και πρέπει να καταδικαστούν ανοιχτά...».

Στέφανος Λιόλιος, εκτελεστής – δήμιος του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ

«Τους διέταζα να γδυθούν κι ύστερα τους έβαζα να γονατίσουν στο χώμα και να σκύψουν το κεφάλι πάνω σε μεγάλες πέτρες, που είχα αραδιάσει έξω από τα Διυλιστήρια της Ούλεν. Τότε έπαιρνα ένα τσεκούρι και τους έδινα μια τσεκουριά πίσω στο κεφάλι και αν δεν τους αποτελείωνα με την πρώτη, τους έδινα και δεύτερη και τρίτη, ώσπου “να τα βροντήξουν”… Άλλα παλικάρια, όπως ο Τζογανάκος και ο Μακαρόνας, τους έδιναν κάμποσες μαχαιριές στην καρδιά και κατόπιν ερχόταν αλλουνού η σειρά. Όταν κουραζόμουν, έπαιρνε άλλος τη θέση μου…».

(«Το χρονικό της σκλαβιάς» - Χρήστος Ζαλοκώστας)

«Σε κάθε συνοικία, το ΕΑΜ έχει φέρει 4-5 αιμοβόρικους τύπους, γεννημένους εγκληματίες, και μ' αυτούς δολοφονεί συνέχεια εθνικιστές. Οι πολιτοφύλακες της ΟΠΛΑ παρακολουθούν λίγες μέρες τις συνήθειες των θυμάτων, κι άμα μαζέψουν αρκετές πληροφορίες τις πάνε στην τοπική επιτροπή τους, που αποφασίζει, με κρύα καρδιά, ποιους θα ξεπαστρέψη απόψε. Κράζουν τούς κακούργους, τους τάζουν αμοιβές και τους στέλνουν να σκοτώσουν. Αυτοί δολοφονούν ύπουλα σε σκοτεινά σοκάκια τα καλύτερα παιδιά μας, ευγενικά παιδιά που μόνο πατρίδα ξέρουν· δολοφονούν κατά μέσον όρο δύο την ημέρα, αξιωματικούς, φοιτητάκια, ευέλπιδες. Από τους 500 μαθητές που είχε το 1940 η Σχολή Ευελπίδων, έχουν σκοτωθή ως τώρα 215. Δολοφόνησαν οι κόκκινοι προχτές, κοντά στο σπίτι μου, έναν φτωχόν αστυφύλακα του Γ' Τμήματος, μόνο και μόνο γιατί ήταν κρατικό όργανο. Τί σχέση έχει αυτός ο δυστυχισμένος κι η πεινασμένη φαμελιά του με τούς «μεγαλοκαρχαρίες» και τους «τσιφλικάδες»; Σωρός τέτοια ηλίθια εγκλήματα αποξενώνουν το ΚΚΕ από τον λαό, που βλέπει τους αριστερούς να ξεκάνουν αθώους νέους, άλλα κανέναν από τους δοσίλογους που φέραν την πείνα στον τόπο. Αυτοί πληρώνουν εκατοντάδες λίρες στο ΕΑΜ για λύτρα...»

Άγις Στίνας (πραγματικό όνομα Σπύρος Πρίφτης), ιδρυτικό μέλος του ΚΚΕ, που διεγράφη το 1931, γιατί αντιτάχθηκε στην ωμή παρέμβαση της Σοβιετικής Ένωσης στα εσωτερικά του κόμματος, η οποία καθαίρεσε την νόμιμη και εκλεγμένη ηγεσία και επέβαλλε τον «δικό» της Νίκο Ζαχαριάδη, μέσα απ' το βιβλίο του «ΕΑΜ - ΕΛΑΣ - ΟΠΛΑ»

«Χιλιάδες αθώοι ανύποπτοι άνθρωποι σφαγιάσθηκαν δίχως να ξέρουν γιατί, ούτε αυτοί ούτε εκείνοι που εν ψυχρώ τους εκτελούσαν. Ολόκληρες οικογένειες έχουν ξεκληριστεί με το πρόσχημα της συνεργασίας με τον εχθρό, ενώ στην πραγματικότητα κρύβονταν πίσω απ’ αυτά οικογενειακά ή προσωπικά μίση… Δρούσε ακόμα στις πόλεις για λογαριασμό του ΕΑΜ  και  η  ΟΠΛΑ. Πρόκειται για τους φονιάδες που χρησιμοποιούσε το ΚΚΕ στην Κατοχή.

 Στους ομαδικούς τάφους που άνοιξαν στο Περιστέρι, μπροστά στην αντιπροσωπεία των αγγλικών εργατικών συνδικάτων όλα τα πτώματα φορούσαν μπαλωμένα κουρέλια και τα χέρια τους ήταν χέρια εργατών… Σκότωσαν γυναίκες γιατί από την πείνα ή για να σώσουν τα παιδιά τους δόθηκαν για μια πανιότα ή για μια κονσέρβα σε Ιταλούς ή Γερμανούς στρατιώτες».

Ο Ελευθέριος Σταυρίδης αναφέρεται και στις αντιδράσεις των Γερμανών για την «μαχητικότητα» του ΕΛΑΣ («Τα παρασκήνια του ΚΚΕ», σελίδα 532):

«Είναι γνωστόν ότι ο ΕΛΑΣ ενώ πλείστα όσα κατά Ελλήνων έπραξε, σχεδόν ουδέποτε ηνώχλησαν τους Γερμανούς, με τους οποίους είχεν σχεδόν πάντοτε ανομολόγητον ανακωχήν μέχρι του σημείου ώστε ο πολύς Σβέρμπελ, ο Γερμανός διευθυντής του Γραφείου Τύπου, να λέγη ότι ευτυχώς που επεκράτησαν εις το κίνημα αντιστάσεως των βουνών οι κομμουνισταί, οι έχοντες άλλους σκοπούς, σκοπούς στρεφομένους κατά της Ελλάδος, και εννοούν να κρατούν τας δυνάμεις των ανέπαφους κατά της Ελλάδος  δι' εκείνην την ώραν και δεν θίγουν τους Γερμανούς».

ΤΑ  ΘΥΜΑΤΑ  ΤΩΝ  ΕΒΡΑΙΟΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ

Α.  ΕΛΛΗΝΕΣ  ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΙ
Νεκροί: 474 αξιωματικοί των Ενόπλων Δυνάμεων και 2.117 οπλίτες, 133 αξιωματικοί της Χωροφυλακής, 143 υπαξιωματικοί της Χωροφυλακής και 382 Χωροφύλακες, 52 αξιωματικοί της Αστυνομίας Πόλεων, 39 υπαξιωματικοί και 140 αστυφύλακες, 4 αξιωματικοί του Πυροσβεστικού και 5 πυροσβέστες.

 Β.  ΕΛΛΗΝΕΣ  ΑΜΑΧΟΙ

56.373 Έλληνες από τους οποίους 275 κληρικοί, 239 εκπαιδευτικοί, 120 γιατροί και 264 εργάτες και υπάλληλοι συνδικαλιστές. Απήχθησαν από τον ΕΛΑΣ  46.871 ως όμηροι, που πολλοί χάθηκαν κάτω από φρικτά βασανιστήρια.

Εξετελέσθη από τον ΕΛΑΣ και η μεγάλη τραγωδός ΕΛEΝΗ  ΠΑΠΑΔΑΚΗ  που εμψύχωνε τον αθηναϊκό λαό στα μαύρα χρόνια της Κατοχής με τις ανεπανάληπτες ερμηνείες της στην αρχαία ελληνική τραγωδία.

 Στον θάνατό της ο ποιητής Άγγελος Σικελιανός αφιέρωσε το συνταρακτικό επιτάφιο ποίημά του «Μνήσθητί μου, Κύριε».-

ΖΗΝΩΝ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ