Το αρχαίο θέατρο των Επιζεφύριων Λοκρών |
Οι Επιζεφύριοι Λοκροί ήταν χτισμένοι στην Κάτω Ιταλία στην χερσόνησο της Καλαβρίας, βορειοδυτικά του Ρήγιου. Ιδρύθηκε κατά τον δεύτερο ελληνικό αποικισμό από Λοκρούς, από τους οποίους πήρε και το όνομά της.
Οι Επιζεφύριοι Λοκροί ιδρύθηκαν γύρω στο 680 με 670 π.Χ., στην περιοχή της νότια Καλαβρίας από Λοκρούς προερχόμενους και από την Οπούντια και από την Οζολία Λοκρίδα. Ο προσδιορισμός «Επιζεφύριοι» προέρχεται από τον δυτικό άνεμο Ζέφυρο, όνομα το οποίο έδωσαν και στο γειτονικό ακρωτήριο. Η κοινωνία τους ήταν μητριαρχική.
Η πόλη ήταν από τις πιο σημαντικές και εύπορες της Μεγάλης Ελλάδας. Έναν αιώνα μετά την ίδρυσή της χτίστηκε μεγάλο τείχος γύρω από την πόλη ενώ έξω από την αυτή υπήρχαν αρκετά νεκροταφεία. Η ίδρυσή της ξεκίνησε ως επιχείρηση μιας αριστοκρατικής οικογένειας της Λοκρίδας από την Ελλάδα, ενώ σύμφωνα με τον Στράβωνα, ο ιδρυτής της ονομαζόταν Ευάνθης. Γνωστός κάτοικός της φέρεται να ήταν ο νομοθέτης της Ζάλευκος.
Τους πρώτους αιώνες συμμάχησε με την Σπάρτη. Η πόλη ίδρυσε δύο αποικίες στην Καλαβρία, το Ιππόνιο και τη Μέδμη, τον 7ο αιώνα π.Χ. Τον 6ο αιώνα π.Χ. οι δυνάμεις των Επιζεφύριων Λοκρών νίκησαν στη μάχη του ποταμού Σάγκρα (μεταξύ 560 π.Χ. και 535 π.Χ.) τις δυνάμεις του Κρότωνα. Μαζί με τους Λοκρούς πολέμησαν και δυνάμεις από την πόλη Ρήγιο, αλλά και από τις δύο αποικίες, Ιππόνιο και Μέδμη. Για τη νίκη τους αφιέρωσαν ασπίδα στους Δελφούς. Μετά την μάχη, η οποία προκάλεσε κρίση στο εσωτερικό του Κρότωνα, οι Επιζεφύριοι Λοκροί άρχισαν μια πιο επιθετική πολιτική, που οδήγησε σε ρήξη με τους συμμάχους τους από το Ρήγιο.
Αργυρός στατήρας των Επιζεφύριων Λοκρών - 350 π.Χ |
Την περίοδο των πολέμων που διεξήγαγε ο Πύρρος στην Κάτω Ιταλία οι Λοκροί πολέμησαν αρχικά εναντίον του Πύρρου, συμμαχώντας με την Ρώμη. Μετά την μάχη της Ηράκλειας όμως παραδόθηκαν στον Πύρρο. Οι Λοκροί υποτάχτηκαν στους Ρωμαίους το 206 π.Χ. κατά την διάρκεια του δεύτερου Καρχηδονιακού πολέμου.
Στους Επιζεφύριους υπήρχαν δύο σπουδαία ιερά, της Περσεφόνης, η οποία λατρευόταν ως προστάτιδα του γάμου, και της Αφροδίτης. Επίσης διέθετε θέατρο του 4ου αιώνα π.Χ. που μπορούσε φιλοξενήσει 4.500 θεατές, καθώς και ναό Ιωνικού ρυθμού, από το πρώτο μισό του 5ου αιώνα π.Χ..
Αρχαίος ναός Ιωνικού ρυθμού στον αρχαιολογικό χώρο των Επιζεφύριων Λοκρών |
Ο νεότερος ναός είναι περίπτερος ιωνικού ρυθμού με επτά κίονες στην μπροστινή όψη και δεκαεπτά κίονες στις πλαϊνές όψεις. Διέθετε μακρύ σηκό, οπισθόδομο και πρόναο.
Ο ναός όταν ερημώθηκε και εγκαταλείφθηκε τα υλικά του χρησιμοποιήθηκαν ως πρώτη ύλη για την παραγωγή ασβέστη, μέχρι που το 1879 ο Γάλλος ιστορικός και αρχαιολόγος Φρανσουά Λενορμάν σταμάτησε την λεηλασία.
Ρήγιον
Οι πολεμιστές του Ρηγίου (430-460 π.Χ) - Βρέθηκαν στην θαλάσσια περιοχή του Ρηγίου |
Το Ρήγιο ήταν μία από τις αρχαιότερες ελληνικές αποικία της Κάτω Ιταλίας. Ιδρύθηκε το 720 π.Χ. από Ευβοείς και αρχικά ονομαζόταν Ερυθρά. Η πόλη βρισκόταν σε ιδιαίτερα προνομιακή θέση, καθώς ήταν χτισμένη σχεδόν στο νοτιότερο σημείο της Ιταλικής χερσονήσου, στον πορθμό της Μεσσήνης.
Το Ρήγιο ήταν από τις σημαντικότερες πόλεις της Μεγάλης Ελλάδας, φτάνοντας σε μεγάλη οικονομική και πολιτική ισχύ κατά την διάρκεια του 6ου και του 5ου αιώνα π.Χ. Η πόλη βρέθηκε στην μεγαλύτερη ακμή της την περίοδο διακυβέρνησης του τυράννου Αναξιλάου. Ο Αναξίλαος επέκτεινε την εξουσία του και στη γειτονική Ζάγκλη με αποτέλεσμα να εξουσιάζει μία μεγάλη περιοχή της Νότιας Ιταλίας. Κατά το διάστημα αυτό το Ρήγιο γνώρισε σημαντική πολιτιστική άνθηση και αποτέλεσε ένα από τα σημαντικότερα κέντρα γλυπτικής και ποίησης της Μεγάλης Ελλάδας με κύριους εκπροσώπους τον γλύπτη Πυθαγόρα και τον ποιητή Ίβυκο.
Αργυρό τετράδραχμο του Ρηγίου 478-476 π.Χ |
Τα επόμενα χρόνια το Ρήγιο γνώρισε επιδρομές από τους Βρέττιους που είχαν ως αποτέλεσμα να καταφύγει στην βοήθεια της Ρώμης και να γίνει σύμμαχός της. Την περίοδο των πολέμων που διεξήγαγε ο Πύρρος στην Νότια Ιταλία το Ρήγιο ήταν με το μέρος της Ρώμης. Λόγω της φιλικής σχέσης της πόλης με τους Ρωμαίους γνώρισε σημαντική ανάπτυξη κάτω από την Ρωμαϊκή κυριαρχία. Το 91 π.Χ. η πόλη σχεδόν ισοπεδώθηκε από ισχυρό σεισμό που συνοδεύτηκε και από μεγάλο τσουνάμι. Η πόλη ξαναχτίστηκε από τους Ρωμαίους που της έδωσαν το όνομα Ρέτζιο-Τζούλια.
Τμήμα από το αρχαίο Ελληνικό τείχος του Ρήγιου |
Επιμέλεια φωτογραφίας Διόνυσος
ΠΗΓΗ : el.wikipedia.org - en.wikipedia.org
Δείτε επίσης :
Μεγάλη Ελλάδα.(Magna Grecia). Μέρος 1ον
http://autochthonesellhnes.blogspot.gr/2014/12/magna-grecia-1.html
Μεγάλη Ελλάδα.(Μagna Grecia) Μέρος 2ον. Κύμη - Νεάπολη
http://autochthonesellhnes.blogspot.gr/2014/12/agna-grecia-2.html
Μεγάλη Ελλάδα (Magna Grecia) Μέρος 3ον : Ελέα - Ποσειδωνία
http://autochthonesellhnes.blogspot.gr/2015/01/magna-grecia-3.html
Μεγάλη Ελλάδα.(Μagna Grecia) Μέρος 4ον : Σύβαρις - Θούριοι
http://autochthonesellhnes.blogspot.gr/2015/01/agna-grecia-4.html#more
Μεγάλη Ελλάδα.(Μagna Grecia) Μέρος 5oν: Κρότωνας
http://autochthonesellhnes.blogspot.gr/2015/02/agna-grecia-5o.html
Μεγάλη Ελλάδα.(Μagna Grecia) Μέρος 6oν: Τάραντας
http://autochthonesellhnes.blogspot.gr/2015/02/agna-grecia-6o.html#more
Μεγάλη Ελλάδα.(Μagna Grecia) Μέρος 7oν : Μεταπόντιο - Καυλωνία.
http://autochthonesellhnes.blogspot.gr/2015/03/agna-grecia-7o.html#more
Μεγάλη Ελλάδα.(Magna Grecia) Μέρος 8oν :Συρακούσες
http://autochthonesellhnes.blogspot.gr/2015/10/magna-grecia-8o.html
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια που δεν συνάδουν με το περιεχόμενο της ανάρτησης, όπως και σχόλια υβριστικά προς τους αρθρογράφους, προσβλητικά σχόλια προς άλλους αναγνώστες σχολιαστές και λεκτικές επιθέσεις προς το ιστολόγιο θα διαγράφονται.